با وجود انتقادهای زیادی که بر شهر و شهرنشینی شده است و بعضاً اصطلاحات ناامیدکننده‌ای در مورد آن به‌کار می‌رود، شهرها امروزه به شکل غالب سکونت انسان تبدیل شده‌اند و در صورت برنامه‌ریزی می‌توانند محیط مناسبی برای زندگی، خلاقیت، شکوفایی، سرزندگی و حتی پایداری به شمار آیند. در این میان، دانشمندان و نظریه‌پردزان دارای دیدگاه مثبت به شهرنشینی، نقش عمده‌ای در توجه به شهر و حل مسائل شهری به شیوه‌ای انسانی و اجتماعی و نه تکنولوژیک داشته‌اند. جین جیکوبز را به‌درستی می‌توان جزء این دسته از شهرشناسان و از تأثیرگذارترین نظریه‌پردازان معاصر شهری، شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری دانست. هرچند شهرت اصلی جیکوبز در جهان و در میان برنامه‌ریزان ایرانی، بیشتر با چاپ کتاب مرگ و زندگی شهرهای بزرگ امریکایی است که به بیش از 20 زبان ترجمه شده، او کتاب‌های دیگری نیز نوشته است که به‌همان اندازه، ایده‌های ارزشمند و والایی دارد. جیکوبز متخصص شهری منحصربه‌فردی بود که کارهای او تمایز زیادی با سایر کتاب‌ها دارد.

در دهه‌های پس از جنگ جهانی دوم که رهبران کشورها و اندیشمندان حوزۀ اقتصاد، ضرورت توجه ویژه به موضوع رشد و توسعۀ اقتصادی را به‌صورت اجتناب‌ناپذیری دنبال کرده‌اند، مباحث و دیدگاه‌های مختلفی را دربارۀ الزامات و پیش‌نیازهای لازم برای ساماندهی روابط و مناسبات برای دستیابی به رشد و توسعۀ اقتصادی مطرح کرده‌اند و هریک به نحوی به این نکته تأکید کرده‌اند که قرارگرفتن هر کشور در مدار توسعه‌یافتگی، مستلزم فراهم‌کردن برخی زیرساخت‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و حقوقی است که زمینۀ مناسب و مساعدی برای دستیابی به رشد و توسعۀ اقتصادی فراهم کند.

پیچیدگی سیاسی و تکثر شبکه‌های قدرت به تلاش نیروهای سیاسی مختلف برای کسب یا نفوذ بر قدرت منجر می‌شود. احزاب سیاسی به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین نیروهای سیاسی در دموکراسی‌های پیشرفته، در صدد کسب قدرت سیاسی هستند. در واقع، احزاب به‌عنوان اصلی‌ترین بازیگران رژیم‌های دموکراتیک و حلقه وصل جامعه و حکومت، مهم‌ترین نیروی سیاسی در مطالعۀ رفتار انتخاباتی مدرن هستند. اهمیت احزاب و رقابت حزبی، ضرورت رشد و توسعۀ دموکراسی است. برخلاف فهم احزاب به‌عنوان نیروی سیاسی مشروع و حکومت حزبی به‌مثابۀ یک هنجار در سیستم‌های دموکراتیک، احزاب به‌مثابۀ ابزار تکثیر قدرت سیاسی رهبران و حکمرانی حزبی به‌عنوان یک ناهنجاری در سیستم‌های غیردموکراتیک تلقی می‌شوند که با حمایت‌های حاکمیت، به‌جای نمایندگی مردم، نمایندگی حکومت را بر عهده دارند. با وجود اهمیت حکومت حزبی در سدۀ بیستم، سیاست حزبی به‌عنوان ابداع سدۀ نوزدهم، ریشه در شکاف‌های سیاسی - اجتماعی دارند. اما لزوماً شکاف‌ها به قدرتمندی و کارآمدی احزاب سیاسی نمی‌‌انجامد. بر اساس چنین فهمی، در بسترهای جغرافیایی، ساختاری، و محیطی، گونه‌های مختلفی از احزاب ظهور یافتند که دارای سه سطح کارکردی خرد، میانی و کلان هستند. پیرو چنین کارکردهایی، رفتارهای انتخاباتی گوناگونی توسط احزاب در پاسخ به تغییر مواضع رأی‌دهندگان، سازمان حزبی و انگیزه‌های محیطی بروز می‌یابد. همین پویایی و رقابت انتخاباتی احزاب، بستر تکوین سیستم‌های حزبی را مهیا می‌کند که بررسی گونه‌های مختلف سیستم‌های حزبی، نیازمند توجه به شکاف‌های سیاسی - اجتماعی، سیستم انتخاباتی، نوع رژیم و سطح نهادینگی سیاسی است. اما رسانه‌ای و ریاستی شدن سیاست، در پرتو شکاف دیجیتال و توزیع نامتوازن فناوری‌های اطلاعاتی - ارتباطاتی، مبارزات انتخاباتی فرامدرن و متمرکز و شخصی شدن سیاست طی سال‌های اخیر، ضمن ایجاد موجی از احساسات ضدحزبی، به رشد گفتمان ضد سیاست و احزاب راست افراطی و پوپولیستی شد. بر اساس چنین فهمی، تحلیل رفتارهای انتخاباتی احزاب سیاسی، به‌عنوان اهتمام اصلی پژوهش جاری است.

بحران‌های جهانی و تغییرات ساختاری اقتصادی، رهبران دولت‌ها و کسب‌وکار را در سراسر جهان برانگیخته است تا دانشگاه‌های‌شان به‌طور فزاینده‌ای برای تهییج توسعۀ منطقه‌ای و کمک به مزیت ملی تلاش کنند. چنین چالشی روشن است، ولی این سوال مطرح می‌شود که دانشگاه‌ها چگونه به چالش مزبور پاسخ خواهند داد؟ 

با توجه به توسعۀ گستردۀ پرورش ماهیان زینتی در جهان و ایران، و از طرفی رشد مراکز آموزشی و پژوهشی به‌منظور تربیت نیروهای متخصص در زمینۀ شیلات و بهداشت و بیماری‌های آبزیان، ضروری است که منابع علمی معتبر و به‌روز در اختیار این گروه از دانش‌پژوهان، به‌ویژه در زمینۀ ماهیان زینتی، قرار گیرد. یکی از خلأهای موجود، نداشتن شناخت کافی از بهداشت و بیماری‌های ماهیان زینتی است. 

برای همگان امری پذیرفته‌شده است که حقوق مالکیت فکری شامل دو بخش است: یکی مالکیت صنعتی با شاخه‌های گوناگون (اختراعات و طرح‌ها و مدل‌های صنعتی، و امثال آن)؛ دیگری مالکیت ادبی و هنری و به عبارتی دیگر، حق مؤلف با قلمروِ مرتبط که عبارت است از حقوق مجاور. سازمان جهانی مالکیت فکری (س.ج.م.ف) در بین نهادهای تخصصی نظام سازمان ملل، تنها نهادی است که تمام کوشش و همت خود را برای ارتقا و شناسایی و حفظ مجموعه امتیازاتی به‌کار بسته است که قانون‌گذاران ملی و بین‌المللی برای آثار فکری ایجاد کرده‌اند.