عنوان پایان‌نامه
ساختار قدرت در خانواده ایرانی و تاثیر بر توسعه سیاسی
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2170;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 37263
- تاریخ دفاع
- ۱۳ اسفند ۱۳۸۶
- دانشجو
- زهرا وزیری دوزین
- استاد راهنما
- احمد نقیب زاده
- چکیده
- چکیده: توسعه سیاسی تا کنون از منظرهای گوناگونی مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش تلاش بر آن است که توسعه سیاسی از منظری خرد و با نگاه به ساختار قدرت در خانواده در ایران مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور ابتدا ساختار قدرت در خانواده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که ساختار قدرت در خانواده در ایران پدرسالار و سلسله مراتبی است. تأکید این پژوهش بر خانواده ی دوره ساسانی و اسلامی به این منظور صورت گرفته که آموزه های دینی- اخلاقی این دوره ها نقش زیادی در شکل گیری ساختار سلسله مراتبی قدرت و اقتدار پدر در خانه دارند که دست کم تا به امروز از قوت برخوردارند. این سلسله مراتب قدرت شامل سلسله مراتب قدرت جنسی و سنی افراد یک خانواده می باشد. آموزه های فقهی- اخلاقی این دوره و عرف جامعه به این ساختارهای متصلب مشروعیت می بخشد. از طرفی سلسله مراتب قدرت جنسی و سنی (مذکر بر مؤنث و بزرگتر بر کوچتر) را در خانواده و از طرف دیگر سلسله مراتب قدرت در جامعه (حاکمان بر مردم) را امری ماهوی و جوهری نشان می دهد. این سلسله مراتب تثبیت شده منجر به ایجاد فرهنگ آمریت- تابعیت شده که اساس سنت های ناسالم سیاسی در ایران به شمار می رود. درخانواده ی دوره معاصر نیز ممکن است شکل نهادی این رابطه ی قدرت دگرگون شده باشد اما رابطه ی قدرت علی رغم ورود عناصر تازه ای در آن (مظاهر مدرنیته)، اساساً دگرگون نشده است. از سوی دیگر خانواده به عنوان نهاد متولی جامعه پذیری اولیه، اولین بار افراد را با رابطه ی آمریت- تابعیت آشنا و عجین می سازد. این ساختار شخصیتی افراد که از کودکی بنیان گذاشته شده، به سختی تغییر می کند و در سطح کلان، دولت همین آموزه ها را در افراد تثبیت می کند. به این ترتیب بسیاری معتقدند که جامعه پذیری سیاسی ثانویه در ایران رخ نمی دهد. دولت در ایران همواره حامی خانواده هایی با چنین نظم سلسله مراتبی است، چرا که صاحبان قدرت همواره خواهان پابرجا ماندن این رابطه هستند. خانواده در ایران در جریان جامعه پذیری سیاسی در سطح خرد نخست به تولید شخصیت های اقتدارطلب و قدرت پرست می پردازد. چون لازمه توسعه سیاسی اشخاص دموکرات است، پس عدم وجود افراد دموکرات در ایران، از علل اصلی عدم توسعه سیاسی در ایران است. دوم در جریان جامعه پذیری سیاسی در سطح کلان، فرهنگ سیاسی پدید می آید. خانواده ایرانی
