عنوان پایان‌نامه

گویش، چالشی در ترجمه متون ادبی



    دانشجو در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۸۶ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "گویش، چالشی در ترجمه متون ادبی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مترجمی زبان آلمانی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 37557;کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1/1180
    تاریخ دفاع
    ۳۰ بهمن ۱۳۸۶
    استاد راهنما
    نادر حقانی

    گویش، جزء تفکیک ناپذیر تمامی زبانهای دنیاست. گویش در واقع انحرافی آوایی، واژگانی و یا دستوری از زبان معیار و غالب است که می تواند در هر منطقه ی جغرافیایی که تحت پوشش همان زبان معیار قرار دارد، بروز یابد. استفاده از گویشها در ادبیات جوامع زبانی گوناگون، امری رایج است که عمدتاً به منظور آفرینش فضاهای ادبی نزدیک به واقعیت، فراخواندن معناهای ضمنی جای گرفته در ذهن مخاطب درباره ی گویشوران یک گویش خاص، تاکید بر هویت بومی و منطقه ای یک شخصیت داستانی و حاکم کردن روح طنز بر فضای متن صورت می پذیرد. هر متن ادبی– فارغ از نوع، سبک، زمان نگارش و یا خالق آن– این قابلیت را دارد که توجه مترجمان را به خود جلب کند. متون ادبی حاوی گویش نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اما ترجمه ی این گونه از متون علاوه بر دشواری هایی که در ترجمه ی هر متن ادبی وجود دارد، چالش هایی را فرا روی مترجم قرار می دهد که غلبه بر آنان تنها تا حدی امکانپذیر می نماید، به طوری که در عمل نمی توان به طور قطع و یقین اطمینان داشت که کارکردهای گویش پس از گذر از مراحل ترجمه و آفرینش متن نهایی به همان صورت که در متن ابتدایی مورد نظر نویسنده بوده است، حفظ و منتقل گردد.
    Abstract
    Der Dialekt ist ein untrennbarer Teil aller Sprachen auf der Welt. Es ist eine phonologische, lexikalische oder grammatische Abweichung von der Standardsprache, die in jedem geographischen Raum, in dem die jeweilige Standardsprache gesprochen wird, auftreten k?nnte. Die Verwendung der Dialekte in der Literatur der verschiedenen Sprachr?ume wird als üblich betrachtet und dient vor allem zur Vermittlung einer realen und wirklichkeitsnahen Atmosph?re, zum Hervorrufen der bestimmten soziokulturellen Konnotationen bei der Leserschaft, zu einer ethnischen und geographischen Selbstbehauptung sowie zur Vermittlung einer lustigen oder ironischen Atmosph?re. Jeder literarische Text – abgesehen von Gattung, Stil, Entstehungszeit oder Autor – kann potenziell der Gegenstand einer Ubersetzung sein. Dies ist auch für die literarisch-dialektalen Texte gültig. Die Ubersetzung solcher Texte stellt jedoch au?er den gew?hnlichen Schwierigkeiten, die beim Ubersetzen aller literarischen Texte vorstellbar sind, extra Herausforderungen dar, die sich nur bis zu einem bestimmten Grad überwinden lassen. Man kann daher nicht sicher sein, ob dieselben Funktionen, die der Autor vom Ausgangstext beim Dialektgebrauch beabsichtigt hatte, unberührt und vollkommen in den Zieltext übertragen werden.