عنوان پایان‌نامه
بررسی ساختاری اندرزنامه ها از قرن چهارم تا پنجم
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 70020;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43921
- تاریخ دفاع
- ۰۹ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- لیلا مرادی
- استاد راهنما
- حمیرا زمردی
- چکیده
- با فرو پاشی اعجاب انگیز امپراتوری ساسانی در برابر قوای اسلامی و آشنایی اعراب مسلمان با فرهنگ و تمدّن ایرانی، تحوّلی در عرصه علم و ادب ایران پدید آمد. غنای فرهنگی ایرانیان و نفوذ آنان در بدنه حکومت اسلامی و نیاز اعراب مسلمان به مآثر علمی و فرهنگی و سیاسی ایرانیان به ترجمه و انتقال ان ها به زبان عربی و تداوم فرهنگ ایرانی انجامید.به طوری که در سه قرن اول هجری اثاری پدید آمد که محتوای آن ها وامدار فرهنگ ایرانی و شکل و هیأت آن ها به خط و زبان عربی بود. اندرزها که به بخش وسیعی از ادبیات تعلیمی پهلوی هستند از جمله این آثار و مشتمل بر حکمت های عملی اند. حکمت عملی در تقسیم بندی اولیه خود به دو گروه عمده تقسیم می شوند: گروه اوّل حکمت هایی است ناظر به اخلاق فردی و اجتماعی که در «اخلاق ناصری» از آن ها به «تدبیر منزل» یاد شده است. گروه دوم شامل اندرزهای سیاسی و حکومتی است با عنوان: »سیاست مدن». نگارنده در این پژوهش در دو بخش به بررسی و تفکیک حکمت های عملی در چهار متن اندرزی قرن چهارم و پنجم و استناد به یازده متن اندرزی پهلوی پرداخته است بخش اول به بررسی اندرزهایی درباب «تدبیر منزل» و بخش دوم به اندرزهایی در « سیاست مدن» اختصاص یافته است در بخش سوم شگردهای بیانی بکار رفته در اندرزها مورد بررسی و مداقّه قرار گرفته است. کلید واژه: اندرزنامه، حکمت عملی ، تدبیر منزل، سیاست مدن، آرایه های ادبی.
- Abstract
- Due to marvelous collapse of Sasanid Empire against Islamic forces and familiarity of the Moslem Arabs with culture and civilization of Iran, new movement was done in the field of science and literature of Iran. Cultural richness of Iranians and their dominance on Islamic Government led to protection and continuation of this culture. Need of the Muslim Arabs for scientific and cultural and political memorials led to their translation and transfer to Arabic language so that we face the works of which content is borrowed from Iranian culture and their form and body in Arabic script and language in the first three Hegira centuries. Exhortative texts which are major part of Pahlavi didactic literature are among these works and include philosophy. Philosophy is divided into two groups in its primary classification: the first group includes the philosophies regarding personal and social ethics which have been called Tadbir Manzel in Akhlagh Naseri. The second group includes political and governmental advices called Cities Policy. In the second part of this research, some advices about Tadbir Manzel and in the second section, some advices about policy of cities are dealt with. In these two sections, advices have been dealt with in 11 Pahlavi exhortative texts and four exhortative texts of fourth and fifth centuries. In the third section, all kinds of figures of speech which have been applied in the exhortative texts are studied and the related evidence is presented. Key word: exhortative text, philosophy, Tadbir Manzel, Policy of Cities, Figures of Speech
