عنوان پایان‌نامه

استقرار عصر مفرغ میانی و جدید زاگرس مرکزی بر اساس بررسی باستان شناسی سر فیروزآباد کرمانشاه



    دانشجو در تاریخ ۱۶ دی ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "استقرار عصر مفرغ میانی و جدید زاگرس مرکزی بر اساس بررسی باستان شناسی سر فیروزآباد کرمانشاه" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    باستان شناسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78349;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4464;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78349;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4464
    تاریخ دفاع
    ۱۶ دی ۱۳۹۲

    دور نمای باستان شناسی غرب ایران شواهدی مهم از تحولات فرهنگی-اجتماعی را در طول ادوار مختلف پیش از تاریخ نشان می دهد. این منطقه که رشته کوه های زاگرس مرکزی بخش عمده آن را در بر گرفته است، از اوایل قرن بیستم و مخصوصاً از اواسط این قرن مورد توجه بسیاری از باستان شناسان قرار گرفته و بررسی و کاوش های متعددی در آن به انجام رسیده است. در این میان دشت سَرفیروزآباد که در جنوب استان کرمانشاه قراردارد، علیرغم قابلیت های زیست بوم شناختی به جز در بازدید های گذرا مورد مطالعه قرار نگرفته است. به همین منظور این دشت در سال 1388 توسط هیئتی از دانشگاه تهران به سرپرستی دکتر کمال الدین نیکنامی، مورد بررسی پیمایشی فشرده قرار گرفت. این بررسی نتایج پرباری را ارائه کرد و اطلاعات فراوانی به دانش اندک ما از وضعیت گذشته منطقه افزود. در این بررسی 24 محوطه از دوره مفرغ میانی و جدید (فرهنگ گودین III) شناسایی شد. پراکنش محوطه ها و الگو های استقراری این دشت، طی این دوره وابستگی به منابع زیست محیطی به ویژه منابع آب را نشان می دهد. از دیگر عواملی که احتمال می رود در شکل گیری استقرار های دشت سَرفیروزآباد کرمانشاه مؤثر بوده باشد، مسائل فرهنگی _ سیاسی است که به نظر می رسد بیشتر از ادوار قبل در شکل گیری این محوطه ها تأثیر گذاشته است. در این مجال به این جنبه ها در ارتباط با الگو های استقراری این دشت و سایر دشت های میان کوهی زاگرس در طول دوره فرهنگی گودین پرداخته شده است.
    Abstract
    The highland plains of western Iran have been subjected to varying degrees of investigation, and although it has been visited perfunctorily, the Sarfirouzabad plain, located in the south of Kermanshah province, has not previously been studied systematically, despite favourable ecological and environmental characteristics. A team from Tehran University conducted a systemic and intensive field survey in this region in 2009 in order to identify the Bronze Age settlements of this area, and to assess their location in relation to the ecological, environmental and cultural factors that may have impacted their distributions across the plain. The study area was walked in transects at 20 metre intervals, and the survey resulted in identification of 332 archaeological sites from different cultural periods, which has added much to our limited knowledge about the history of this region. Twenty-four of these settlement sites were dated to the Middle and Late Bronze Age horizons (Godin III1-6; c.2600-1500 BC). This study applies geographical information system (GIS) methods to map the distribution of archaeological materials and construct spatial models to determine the significance of the distribution patterns of Bronze Age sites. The model that is presented builds from the assumption that the most influential factors on prehistoric settlements in the western Zagros were the physical and ecological characteristics of the region. Keywords Central Zagros, Sarfirouzabad plain, Middle and Late Bronze Age, Godin III, archaeological survey, settlement pattern