عنوان پایان‌نامه
سنجش نظری نقاط گسست و پیوست اسلام شیعی و دموکراسی
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4427;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81583;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4427;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81583
- تاریخ دفاع
- ۲۶ شهریور ۱۳۹۶
- دانشجو
- محمد مختاری هیر
- استاد راهنما
- مهدی فدائی مهربانی
- چکیده
- در ایران مسئله ی رابطه ی بین اسلام و دموکراسی، مسئله ی پیچیده ای است. در یک طرف اسلام با تمام اصول و قوانین زندگی سیاسی و اجتماعی حضور دارد، که داعیه ی حکومت می کند و اساس حکومت اسلامی بر اصول و موازین آن استوار است، در طرف دیگر، دموکراسی به عنوان مقبولترین شیوه ی حکومت داری جهان معاصر با تمام اصولی که بر آن حاکم است. ساختار و شکل حکومت در جمهوری اسلامی متشکل از اصولی از هر دوی آنهاست. در خصوص حدود مرزهای میان اسلام و دموکراسی، همچنین قابلت آنها برای هم زیستی در کنار هم، بلاتکلیفی وجود دارد. این پژوهش با روش هرمنوتیک فلسفی گادامر و با تحلیل و تطبیق نظری نقاط گسست و پیوست دیدگاه دو اندیشمند این حوزه؛ عبدالله جوادی آملی و آلکسی دوتوکویل، ظرفیت ها و ضعف ها را در خصوص همراهی این دو دیدگاه بررسی کرده است. به نظر نویسنده ی این نوشتار، هم اسلام و هم دموکراسی، دارای قابلیت هایی هستند که توان زیستن در یک اقلیم به گونه ای که بتوان از آن به عنوان دموکراسی اسلامی نام برد، می باشند.
- Abstract
- In Iran, the issue of the relationship between Islam and democracy is a complex issue. On the one hand, Islam has all the principles and rules of social and political life, which is governed by the rule of law, and the basis of the Islamic government is based on its principles and principles; on the other hand, democracy is considered to be the most acceptable way of governing the contemporary world with all Principles that govern it. The structure and form of government in the Islamic Republic consists of the principles of both of them. There are uncertainties about the limits of the boundaries between Islam and democracy, as well as their interconnectedness. This research has been examined by Gadamer's philosophical hermeneutics method and theoretical assessment of attachment point and breaks of Shia and Islam. The views of two thinkers in this field, Abdolah Javadi Amoli and Alexis Tocquevile, have examined the capacities and weaknesses associated with these two perspectives. According to the author of this paper, both Islam and democracy have the potential to live in a same clime so that they can be called Islamic democracy. Keywords:Islam, Democracy, Hermeneutics, Abdullah Javadi Amoli, Alexis Tocquevile
