عنوان پایان‌نامه
اثرات نسبتهای مختلف پروتئین به انرژی قابل متابولیسم بر رشد، بازده غذایی و فراسنجههای خونی در گوسالههای ماده هلشتاین در حال رشد
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی- تغذیه دام
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5286;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57260
- تاریخ دفاع
- ۲۹ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- حمیدرضا مطلبی
- استاد راهنما
- کامران رضا یزدی, مهدی دهقان بنادکی
- چکیده
-
هدف از این پژوهش بررسی اثرات نسبتهای مختلف پروتئین قابل متابولیسم به انرژی قابل متابولیسم جیره بر رشد و عملکرد گوساله¬های ماده هلشتاین بود. 24 گوساله ماده هلشتاین با میانگین سن 210روز و میانگین وزن 217 کیلوگرم به مدت 154 روز مورد استفاده قرار گرفت. گوساله¬ها به صورت تصادفی به 3 جیره اختصاص داده شدند: 1) جیره¬ای که شامل10درصد نیاز پروتئین قابل متابولیسم پایین¬تر از نیازهای (2001) NRC (منفی) بود. 2) جیره‌ای که پروتئین قابل متابولیسم آن براساس نیازهای (2001) NRC(شاهد) بود. 3) جیره¬ای که شامل10درصد نیاز پروتئین قابل متابولیسم بالاتر از نیازهای (2001) NRC (مثبت) بود. انرژی قابل متابولیسم در تمام جیره‌ها یکسان و بر اساس نیاز (2001) NRC بود. گوساله‌ها درجایگاه‌های انفرادی نگهداری و وزن بدن، قد از جدوگاه، قد از هیپ، فاصله بین دو هیپ و دورسینه هر 2 هفته اندازه‌گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که اثرات نسبتهای مختلف پروتئین قابل متابولیسم به انرژی قابل متابولیسم جیره برروی ماده خشک مصرفی، وزن بدن، افزایش وزن روزانه و راندمان مصرف خوراک تاثیر معنی‌داری نداشت (05/0
p). فعالیت تخمدان‌ها تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (05/0P <) به طوری که پیش از بلوغ با کاهش نسبت پروتئین به انرژی جیره مجموع تعداد فولیکول‌های متوسط و بزرگ افزایش یافته بود، ولی در زمان بلوغ تعداد فولیکول‌های بزرگ در تیمار شاهد و مثبت بیشتر بود. این آزمایش نشان داد که افزایش نسبت پروتئین به انرژی قابل متابولیسم جیره تاثیر مهمی بر روی عملکرد گوسالههای ماده نداشته است و می‌توان سطح پایین پروتئین به انرژی قابل متابولیسم (14/31 گرم پروتئین قابل متابولیسم به ازای هر مگاکالری انرژی قابل متابولیسم) جیره را توصیه نمود.
- Abstract
- The purpose of this study was to investigate the effects of different levels of dietary metabolizable energy to metabolizable protein on the growth and performance of Holstein calves. 24 Holstein heifers with a mean age of 210 days and mean weight of 217 kg were used for 154 days. Heifers were randomly assigned to 3 rations: 1) ration which includes 10% metabolizable protein less than NRC (2001) (negative) 2) control ration which metabolizable protein based on NRC (2001) (control). 3) ration with includes 10% metabolizable protein more than NRC (2001) (positive). Metabolizable energy in all rations was based on NRC requirements. Calves kept in individual pens and body weight, withers height, hip height, Hip width and Pin width was measured every 2 weeks. The results showed that the effects of different levels of dietary metabolizable protein to metabolizable energy on dry matter intake, body weight, daily gain and feed efficiency were not significantly affected (p > 0.05). Structural growth was not affected by treatments. Digestibility of dry matter, organic matter and crude protein were significantly different among treatments (p<0.05) and Digestible protein to energy ratio decreased with increasing. Body condition score was not affected by treatments. Parameters blood except plasma urea nitrogen levels were not affected and With the increasing ratio of protein to energy, plasma urea nitrogen increased significantly (p<0.05). Ovarian activity was affected by the treatments (p<0.05) so that prepubertal reduction ratios of protein to metabolizable energy total number of medium and large follicles increased, However, during puberty large follicles were higher in positive and control treatments. These experiments showed that increased dietary protein to metabolizable energy was not important influence on the performance of calves and can lower levels of metabolizable protein to metabolizable energy (31.14 gr of metabolizable protein per Mcal metabolizable energy) dietary recommendations possible. Keywords: metabolizable protein, metabolizable energy, heifer, performance, Structured Growth
