عنوان پایان‌نامه

الگوهای بارش فرین استان مازندران



    دانشجو در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "الگوهای بارش فرین استان مازندران" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    هواشناسی‌
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68522;کتابخانه موسسه ژئوفیزیک شماره ثبت: 1128
    تاریخ دفاع
    ۲۹ بهمن ۱۳۹۳

    در این پژوهش به بررسی بارش‌های فرین استان مازندران پرداختیم. ابتدا از داده‌های‌ بارش روزانه ایستگاه‌های باران‌سنجی وزارت نیرو طی سال‌های 2011-1993 استفاده شد. روزهایی که 30 % ایستگاه‌های استان گزارش بارش بیش از 1/0 میلی متر داشتند، به عنوان روز بارانی در نظر گرفته شد. همچنین روزهایی که بارش با شاخص 90 % حدود 40 % ایستگاه‌ها را دربر گیرد که حداقل در 20 % از ایستگاه‌ها‌ بارش بیش از 98 % باشد و یا بیشترین میانگین بارش در کل استان را داشته باشد، به عنوان شاخص بارش فرین تعریف شد. پرباران‌ترین ماه‌ها از نظر میانگین بارش، ماه‌های اکتبر و نوامبر و از لحاظ تعداد روزهای بارانی ماه‌های مارس و فوریه بوده ‌است. کم‌باران‌ترین ماه‌ها از لحاظ میانگین بارش، ماه‌های می و جولای و از لحاظ تعداد روز بارانی ماه جولای بود. فصل پاییز دارای بیشترین سهم از بارش سالانه بوده است و در رتبه بعد فصل زمستان قرار دارد. بنابراین برای بررسی‌های همدیدی فقط روی دو فصل پاییز و زمستان تمرکز می‌کنیم. داده های به کار رفته در این بخش از پژوهش مربوط به مرکز اروپایی پیش‌بینی جوی میان مقیاس (ECMWF) با تفکیک زمانی 24 ساعت و تفکیک فضایی 75/0 درجه است. برای همه کمیت‌های هواشناختی مورد مطالعه، میانگین بلندمدت 19 ساله، میانگین روزهای بارانی، میانگین روزهای با بارش فرین و هم‌چنین بی‌هنجاری آن‌ها نسبت به میانگین بلندمدت برای هر ماه محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت. باریکه‌ای از جت جنب حاره‌ای که در میانگین بلند مدت بر وری ایران قرار دارد، در روزهای بارانی تقویت می‌شود. در روزهای بارش فرین جت فوق قوی‌تر شده و هسته آن به سمت شرق جابه‌جا می‌شود؛ همچنین پیوستن زبانه‌ای از جت قطبی به جت جنب‌حاره‌ای، موجب تقویت مؤلفه نصف‌النهاری جریان می‌شود که در فرارفت رطوبت و فرارفت هوای سرد نقش دارد. در میانگین بلند مدت ارتفاع تراز 500 هکتوپاسکال، یک پشته ضعیف بر روی دریای خزر قرار دارد، که در روزهای بارانی به ناوه تبدیل می‌شود. ناوه فوق که در بارش فرین عمیق‌تر می‌شود، می‌تواند موجب تقویت سیستم‌های سطح زمین در این منطقه شود. در سطح زمین یک پرفشار در روزهای بارانی و بارش فرین مشاهده می شود، اما در روزهای فرین به گونه‌ای بر روی دریا قرار گرفته است که جهت جریان واچرخندی آن بر روی دریا جنوب‌سو است. بررسی رطوبت ویژه و جریان باد نیز نشان می‌دهد که در روزهای بارانی جهت باد شمال‌غربی-جنوب شرقی است، در حالیکه در روزهای فرین جهت جریان باد شمالی-جنوبی شده و با پیمودن عرض دریای خزر رطوبت را با خود به سواحل جنوبی می‌آورد.
    Abstract
    In this thesis, extreme daily precipitation events in Mazandaran province, Iran, are analyzed. Daily precipitation data from the Iranian Ministry of Energy rainguage network for the period 1993-2011 are used for the study. A rainy day was defined as a day in which at least 30% of the stations reported 0.1 mm of rain. Days with extreme precipitation were defined as those with the highest mean precipitation over the province, calculated roughly as the arithmetic average of all stations rainfall amounts, or days in which at least 40% of the stations had a rainfall over their 9th deciles, with at least half of them exceeding the 98th percentile. Results show that October and November have the highest amount of mean precipitation, and March and February have the highest number of rainy days. May and July have the lowest amount of mean precipitation while the least number of rainy days occurs in July. Extreme precipitation events are most frequent in autumn followed by winter. Therefore, synoptic analyses were performed only for these seasons. The 24-hourly ECMWF reanalysis data, with spatial resolution of 0.75 ??0.75 ?, were used to compare the large scale meteorological patterns averaged over the rainy days and days with extreme precipitation with those averaged over the study period. Results show that on average, in autumn and winter the subtropical jet extends from the eastern Mediterranean to east Iran. During the rainy days, the jet is intensified, particularly over the southern parts of the Caspian Sea. In days with extreme precipitation, the jet is further intensified and its core migrates eastward. At the same time a branch of the polar front jet joins the subtropical jet over Iran, enhancing the meridional component of the jet and advecting temperature and humidity to the region. At the 500 hPa level, a weak ridge is seen over the Caspian in normal conditions. During the rainy days, a weak through forms over the Caspian Sea. This trough becomes much deeper during extreme precipitation days, and may intensify low-level systems. At the surface level, high pressure forms over the Caspian Sea in rainy day and days with extreme rainfall, but only in extreme days, its anticyclonic direction is southward. Specific humidity and streamlines show that in rainy days wind is northwesterly to southeasterly, while in extreme precipitation days wind becomes northerly and brings humidity to the southern coasts of the Caspian.