عنوان پایان‌نامه
خوانشی باختینی از رمان چشمهایشان به خدا بود اثر زورانیل هرستون و رنگ ارغوان اثر آلیس واکر
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات انگلیسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1550/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52767
- تاریخ دفاع
- ۰۳ اسفند ۱۳۹۰
- دانشجو
- مریم زهتابی ثابتی مقدم
- استاد راهنما
- سیدمحمد مرندی
- چکیده
- تاکید باختین برساختگی بودن زبان و آگاهی به کمک تعداد زیادی از گروه های به حاشیه رانده شده آمده است تا با هویت تحمیلی خویش به مبارزه برخیزند چراکه نظریه های باختین ترک های حباب زبان را که در عین محصور کردن ما در زمان و مکان به ما اجازه ی گریز میدهد، نشان میدهد. با نشان دادن حال و هوای سلطه ستیزکارناوال که در آن تمامی سلسله مراتب ها واژگون می شوند، جسمیت بدن گرامی داشته می شود، دگر بودن افراد به رسمیت شناخته می شود و هویت ها بطور خودخواسته پذیرفته می شود، باختین ناسازگار بودن افراد و برچسب های آنان را نشان می دهد. او در ادامه بر ناهمگونی زبان تاکید می ورزد تا غیرممکن بودن یک کلیت مستقل و شخصی را نشان دهد چرا که به اثبات می رساند که انسان ها تنها مکانی برای گردهمایی صداهای نامتجانس اجتماعی، فرهنگی و ایدیولوژیکی هستند که در طول سالیان در معرض آن قرار می گیرند. بنابرین، آنها در عین حال خود و دیگری هستند. این تاکید بر روی دگر بودن خود که فصل مشترک تمامی نظریه های باختین است، بعنوان مصداقی برای رهایی و قدرتمندی بسیاری از رمانها شناخته می شود بخصوص رمان "چشمهایشان به خدا بود" اثر زورا نیل هرستون و رمان "رنگ ارغوان" اثر آلیس واکر. رمان اول، حکایت جستجو برای یافتن صدا است و رمان دوم، داستان آگاه شدن شخصیت اول از صداهای اطراف است و قدرتمندی متعاقب آن. این پایان نامه برآن است تا بکارگیری نظریه های باختین توسط نویسندگان این دو رمان را بررسی کند.
- Abstract
- Bakhtin's emphasis upon the constructedness of language and consciousness has come to the aid of a great many marginalized groups to subvert their assumed identities. This is due to the fact that the Bakhtinian notions show the inherent cracks within the bubble of language surrounding us which cages us in time and space, at the same time that it is aiding us to transgress. By depicting the anti-authoritarian spirit of the carnival within which the hierarchies are disrupted, the materiality of the body celebrated, the Otherness of the individual acknowledged, and the identities arbitrarily assumed, Bakhtin shows the disparity between the individuals and their labels. He further focuses upon the heteroglassic nature of language to show the impossibility of possessing a private and autonomous whole since he proves individuals to be mere sites of heterogeneous and incompatible social, cultural, and ideological voices they come to internalize due to the various backgrounds they come from. Thus, one is self and Other at the same time. This obsession with the Otherness of the self which is the shared ground of Bakhtin's notions has been employed as the evidence of emancipation and empowerment in many novels, particularly in Zora Neale Hurston's Their Eyes Were Watching God and Alice walker's The Color Purple. The former is a thorough account of the protagonist's obsession with voice. She goes through three marriages and each time she has to find a way to escape being defined as the monologic, authoritative voice of patriarchal ideology wills. The latter draws a neat sketch of the protagonist's growing consciousness of the voices around her and her subsequent empowerment. This study aims to show the writers' use of Bakhtinian notions to give their protagonists the means to resist the forces that try to subordinate them.
