عنوان پایان‌نامه

بررسی رویکردها و جنبه های بلاغی در شطحیات قرنهای دوم تا ششم



    دانشجو در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی رویکردها و جنبه های بلاغی در شطحیات قرنهای دوم تا ششم" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    زبان و ادبیات فارسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1901;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58774
    تاریخ دفاع
    ۳۰ بهمن ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    علیرضا حاجیان نژاد

    شطحیات عرفا همواره از بحث برانگیزترین بخش‌های عرفان بوده است، سخنانی که حاصل نوعی وجد و سُکر بوده و از آنجا که اغلب حامل ادعایی در باب وحدت بوده‌اند ، ظاهری کفر‌گونه یافته‌اند. از آنجا که زبان عرفان، به عنوان یک پدید? ویژ? زبانی محل تحقیقات و بررسی‌های تحلیلی فراوان در راستای درک بیشتر اعتقادات و فهم مسائل عرفانی، قرارگرفته‌است، لازم است تا نوع زبان و ادبیات به کار رفته در شطحیات نیز به عنوان شعرگونه‌ترین و یا به عبارت بهتر، هنری‌ترین نوع کلام عرفانی مورد بررسی قرار گیرد. این پایان نامه به بررسی رویکردهای بلاغی موجود در شطحیات قرن های دوم تا ششم هجری می‌پردازد؛ یعنی قرونی که بیشترین حجم شطحیات را به خود اختصاص داده‌ است. از آنجا که تحلیل چگونگی شطح وابسته به تحلیل چرایی بروز آن است، ابتدا اصلی‌ترین حوزه‌های تحقیقی در این‌باره؛ یعنی رویکرد‌های فلسفی، روانشناسی و عرفانی در این باب مطرح شده و سپس ظاهر این نوع کلام و نوع زبان بکار رفته درآن مورد بررسی قرار گرفته‌است. در همین راستا، رابط? این کاربرد ویژ? زبان در شطح به عنوان هنری‌ترین بخش کلام عرفانی با بلاغت و ادبیات به عنوان هنری‌ترین وجه کاربردی زبان، مطرح و برای تکمیل و مستند کردن تحلیل ها، عناصر بلاغی موجود در شطحیات دور? مورد بحث براساس شرح شطحیات روزبهان بقلی و به صورت موردی و جدول‌بندی مورد بررسی بسامدی قرار گرفته‌است. امید است این پژوهش، راهگشای بعدی پیرامون رابط? عرفان و ادبیات و البته هنر به عنوان حلق? واسط این دو و نحو? بروز و ظهورش در متون عرفانی باشد. کلمات کلیدی: شطح، عرفان، زبان، بلاغت، ادبیات
    Abstract
    Paradoxical inspiration has been always one of the most controversial parts of mysticism. The words that are the result of kind of extraordinary joy and as they mostly claims about unity they seem profane. Mysticism is a lingual phenomenon that has been studied and analayzed a lot in order to introduce better ways for understanding the mystical beliefs so it is necessary to consider and study the lingual and literal aspects of paradoxical inspiration as it has the most artistic or better to say poetic language in mysticism . The thesis studies different rhetorical approaches of paradoxical inspiration from 2-6 hejri calendar. The period with a high frequency of paradoxical inspiration. Studying the quality and circumstances,first needs an analysis of main research domains including: philosophic,sphycological and mystical approaches and then the words and lingual aspect of it have been considered.Thus the relation between language in paradoxical inspiration as the most artistic aspect of mystical words and rhetoricality as the most artistic part of the practical aspect of language is studied and all analayses are supported by the rhetorical factors based on ROZBAHAN BOQLAA paradoxical inspirations. Each factor is brought in frequency tables. The thesis looks forward to make ways for further understanding of relation between mystical litreture and of course art as the medium of these two and its advent in mystical texts. Key words: paradoxe inspiration,mysticism,language, rhetoric, literature,