عنوان پایاننامه
تحلیل کهن الگویی حکایت های کلیله ودمنه و مرزبان نامه
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52581;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 8090
- تاریخ دفاع
- ۱۳ اسفند ۱۳۹۰
- دانشجو
- عماد بدیلی
- استاد راهنما
- عبدالرضا سیف
- چکیده
- رهیافت یونگی به متون، از جمله روش¬های نقد ادبی مدرن است که بر پایه¬ی آراء و نظراتِ کارل گوستاو یونگ، روانشناس و اسطوره¬پژوهِ¬ شهیرِ سوئیسی، شکل گرفته و به نقد کهنالگویی موسوم گردیده است. اگر اثر ادبی را بازتاباننده¬ی حقایقِ روانشناختی و استعاره¬ای از موقعیَّتِ عام انسانی در نظر بگیریم، نقد کهنالگویی به دنبال کشف و تشخیص الگوها و خطوط تکرارشونده¬ای در متن می¬گردد که میانِ مللِ مختلف، عموماً واجد معنایی یکسان و مشترک بوده و از ناخودآگاهِ جمعیِ نوعِ بشر سرچشمه می¬گیرد. نگارنده در رساله¬ی حاضر، ضمن تعریف و تشریح مبانی نظری و روششناختی چنین نقدی، کوشیده است به خوانشی کهنالگویی از دو متنِ مرزبان نامه و کلیله و دمنه دست یازد. به این منظور با در نظر گرفتن کارکردهای روانشناختیِ کهنالگوهایی همچون؛ قهرمان، سایه، پرسونا، پیرِخردمند، خود و ... ، کارکردهای داستانی و دراماتیک این مفاهیم را تبیین نموده و با منظور داشتن هر یک از کهنالگوهای فوق به مثابه¬ی جنبه¬ای از جنبه¬های متنوّع و متفاوتِ شخصیَّتِ قهرمان، سیر تفرُّد و تشخُّص او را از «من» ( ego) تا مرحله¬ی نهایی «خود» شدن ( self) مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
- Abstract
- The Jung’s approach, known as Archetypal Criticism, is one of the modern literary criticism methods which gets its impetus from a Switzerland’s famous psychologists’ comments, namely Karl Gustav Jung (1875-1961). Usually, a work of literature reflects the psychological facts and is the metaphor of a typical human being. The Archetypal Criticism seeks to identify the repetitive patterns within a context which have the same meaning through the mankind. These patterns have several verities and emanate from the collective unconscious. In this thesis, the author not only has defined the Archetypal Criticism basics, but also has conducted the mentioned criticism as a new approach to analysis the “Kalila-o Demna” and “Marzban-Nameh” contexts. To do so, the psychological aspects of the Archetypes, such as Hero, Wise-old-man, Persona, Shadow, and etc., as well as the dramatically characteristics besides their performance within the context are introduced. Then, these Archetypes are assumed as some of the Hero characteristics and his individuation process is investigated throughout his wholeness from “Ego” to “Self”.