عنوان پایان‌نامه
بررسی امکان اعتراض و آیین نقض آرای داوری به موجب یکی از جهات اعاده دادرسی
- رشته تحصیلی
- حقوق خصوصی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس کیش شماره ثبت: 1312;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61156
- تاریخ دفاع
- ۲۵ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- علی اکبریان
- استاد راهنما
- فریدون نهرینی
- چکیده
- داوری به عنوان دموکراتیک ترین شکل رسیدگی به دعاوی به عنوان یک شیوه ی سنتی حل و فصل اختلافات در حقوق داخلی و حتی خارجی مطرح بوده است. داوری صرف نظر از محاسن خود دارای معایبی می باشد که بالواقع نشات گرفته از نقصان و یا خلاء قوانین مرتبط با آن می باشد. با رجوع به ادبیات حقوقی موجود در این باب می توان دریافت که نویسندگان محدودی به بررسی و تبیین اصول و قوانین موجود در داوری ایران پرداخته اند و جای خالی تحقیقات و مطالعات جامع و کافی در باب امکان اعاده ی دادرسی نسبت به آرای داوری را به طور واضح می توان دریافت. در این رساله سعی بر آن شده که به سوالات ذیل پاسخ داده شود اول این که آیا اساساً امکان اعاده ی دادرسی نسبت به آرای داوری وجود دارد یا خیر و دوم این که اگر پاسخ منفی باشد چه راه حل قانونی ای برای احقاق حقوق محکوم علیه وجود دارد؟ و در پایان این که آیا امکان اعتراض نسبت به آرای داوری به موجب یکی از جهات اعاده ی دادرسی وجود دارد یا خیر؟ روش پژوهشی به کار گرفته شده جهت پاسخ به این سوالات ادغامی از روش میدانی و کتاب خانه ای بوده است، که در روش میدانی به بررسی آراء داوری صادره از شعب قضایی مختلف پرداخته شده و در شیوه ی کتاب خانه ای به کتب و مقالات موجود در این زمینه رجوع شده است. در پایان می توان نتیجه گرفت که قانون گذار در خصوص قابلیت امکان نهاد اعاده ی دادرسی نسبت به آراء داوری سکوت اختیار نموده و محکوم علیه رای داوری ناگزیر به تمسک به شیوه های جایگزین این نهاد جهت احقاق حقوق خود خواهد بود. هم چنین در خصوص امکان نقض آراء داوری باید گفت رویه ی محاکم مبتنی بر عدم پذیرش این دعوا می باشد در حالی که به عقیده ی نگارنده با در نظر گرفتن شرایطی که در رساله بدان پرداخت شده است می توان چنین دعوی ای را مطرح نمود.
- Abstract
- From long ago arbitration was raised as one of the most democratic ways of investigating the claims. Along with its advantages arbitration has some disadvantages which are originally caused due to the related legal vacuums. Referring to the present legal literature, we can find that just a limited number of authors had investigated the principles and laws of arbitration in Iran's Law. In this study, it is attempted to answer the following questions; first, is it basically possible to have a retrial for arbitration awards or not? Second, if the answer is not, what legal solutions are available for the rights of the sentenced to the arbitration awards? And finally, if there is a possibility of vote against the arbitration awards due to one of the causations of retrial? The methodology applied in this study, is an integration of the field method and the library research; that in the field method we investigate arbitration awards issued from different judicial branches of Iran, and in the library research we referred to the related books and articles about the case. Studies indicates that the legislator is silent about the possibility of retrial in Iranian domestic arbitration law, and the sentenced to the arbitration award would be obliged to apply the substitute ways of this organ to achieve his or her rights. Also, about the possibility of reversing the orders of arbitration awards due to one the causations of retrial it can be cited that with regard to the point that article 489 could achieve the annulment ways just in seven lines, the court procedures are firstly based on rejecting the case, while the present author believes that regarding the conditions mentioned in this study it can be possible to pose such claims. Keywords: retrial, possibility of reversing the arbitration awards, retrial causation, domestic arbitration
