عنوان پایاننامه
مطالعه و بررسی باستان شناختی گورستان پیش از تاریخ خواجه عسکر بم
- رشته تحصیلی
- باستان شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 3059،;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63833
- تاریخ دفاع
- ۲۰ آبان ۱۳۹۲
- دانشجو
- مژگان شفیعی
- استاد راهنما
- حکمت اله ملاصالحی
- چکیده
- در این نوشتار به معرفی گورستان پیش از تاریخی خواجه عسکر بم پرداخته می شود. این گورستاندر فاصله حدود 900 متری کناره جنوبی رود بم و کناره شرقی رود چله خونه (محل تلاقی دو رود) واقع شده است. گورستان خواجه عسکر بمدر نتیجه ی خاکبرداری ها در سال 1389 شناسایی شد و هیئت کاوش نجات بخشی به سرپرستی آقای نادر علیدادی سلیمانی در بهار همان سال در این گورستان شروع به کار کردند. هدف اصلی ازکاوشنجاتبخشیگورستان خواجه عسکر، شناسایی گورهای سالم احتمالی بود که از بیل مکانیکی در امان مانده بودند و همچنین آزاد سازی بخشی از پشته¬ی طبیعی بود که گورستان بر روی آن واقع شده است. درپیخاکبرداری¬ها،بنابرگفته-یمالکینزمین و دیگر شاهدان، حدود 15 گوردر بخش غربی این پشته¬ی طبیعی تخریبشده بود.اشیاء سالم سفالیکهدرحینکاربابیلمکانیکیبدست آمده بودند ونیز قطعات خرد شده¬ی استخوان و سفال،شاهدیبروجودتدفیندراینقسمتمحوطهوتخریبگورها است. تدفین¬های بدست آمده از کاوش باستان شناسی در این گورستان، همگی از بخش شرقی پشته¬ی طبیعی بدست آمدند و از بخش جنوبی آن هیچ گوری به دست نیامد؛ تا مشخص شود که گورهای گورستان در بخش شرقی و غربی پشته¬ی طبیعی پراکنده بوده اند. بر اساس سفال¬های بدست آمده از این گورستان که متعلق به فرهنگ علی آباد در جنوب شرق ایران هستند مشخص می¬گردد که این گورستان تنها به یک دوره تعلق دارد و قدمتش به هزاره چهارم پ.م باز می¬گردد. تاکنون گورستان¬های بسیاری از هزاره¬ سوم پ.م در جنوب شرق ایران مانند شهرسوخته(Piperno and Tosi 1975 Sajjadi et.al 2003)، شهداد(Hakemi 1977)، محطوط آباد جیرفت (Madjidzadeh 2008)، کنارو اسفندقه(رهبر 1376)، خوراب(Stein 1937) و رمشک(چوبک 1383) مورد کاوش قرار گرفته اند و از شیوه¬های تدفین در هزاره¬ی سوم پ.م منطقه اطلاعاتی در اختیار ما قرار می¬دهند و از رایج شدن سنت استفاده از گورستان در جنوب شرق ایران در هزاره سوم پ.م حکایت دارند. اما کاوش در گورستان خواجه عسکر بم به عنوان قدیمی¬ترین گورستان شناخته شده در جنوب شرق ایران سبب گردید تا قدمت استفاده از گورستان در این منطقه به هزاره¬¬ی چهارم پ.م بازگردد و همچنین باعث می¬شود تا زین پس ریشه¬های استفاده از سنت تدفین و شیوه¬های تدفین در عصر مفرغ جنوب شرق ایران در فرهنگ¬های محلی پیشین منطقه جستجو گردند
- Abstract
- Due to the exciting discovery of major Bronze Age urban centers in southeastern Iran, such as Shahr e Soukhte, Shahdad and Konar Sandal (Jiroft), most scholarly attention has been given to the 3rd millennium BC. As a result, the cultures preceding the Bronze Age in particular the 4th millennium BC have been often neglected.In early 2011, the Iranian Center of Heritage and Tourism Organization (ICHTO) of Kerman Province conducted a rescue excavation at Khaje Askar near the city of Bam, in which several graves and complete funerary vessels were discovered (about 15 graves had been bulldozed previously). As a result of the excavations, a total of 9 graves and 53 funerary goods were uncovered; the burial goods included ceramics, stone and clay beads, stone vessels, clay objects, shells and a unique metal arrowhead. In this article, we state the results of excavations at Khaje Askar cemetery and describe the burials and funerary goods and according to a comparative analysis based on the ceramics of other excavated settlement sites of southeastern Iran and Pakistan such as Tal- e Iblis, Mahtotabad, Mehrgarh and Shahi Tump, we argue that Khaje Askar cemetery belongs to the Aliabad culture (Iblis IV) and dates to the 4th millennium BC. Key words: Southeastern Iran, Khaje Askar cemetery, burial patterns, Aliabad culture (Iblis IV)