عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر برنامه آموزشی یادگیری اجتماعی هیجانی بر پیوند با مدرسه ،مشکلات رفتاری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم مقطع دبستان منطقه پنج آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱
- رشته تحصیلی
- روانشناسی تربیتی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59044
- تاریخ دفاع
- ۲۳ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- فرزانه شیلانی طوسی
- استاد راهنما
- الهه حجازی موغاری
- چکیده
- چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر استفاده از آموزش "برنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی" بر پیوند با مدرسه، اختلالات رفتاری و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان، اجرا شده است. در این راستا سه فرضیه در خصوص تأثیر مثبت برنامه یادگیری اجتماعی هیجانی بر پیوند با مدرسه، اختلالات رفتاری و پیشرفت تحصیلی، مطرح شده است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون می‌باشد. به منظور بررسی فرضیات فوق، از میان مدارس ابتدایی دخترانه شهر تهران که جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده است، دو مدرسه با روش خوشه‌ای انتخاب گردید و هر سه کلاس پایه ششم (112=N) یکی از مدارس در گروه آزمایش و چهار کلاس پایه ششم مدرسه دیگر (122=N) در گروه گواه قرار گرفتند. برای اندازه‌گیری پیوند با مدرسه دانش‌آموزان از آزمون رضایی (1389) استفاده شد و سنجش اختلالات رفتاری با استفاده از پرسشنامه راتر (فرم معلم) صورت گرفت. پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان از طریق نمرات دروس ریاضی، علوم، تعلیمات اجتماعی و فارسی اعلام‌شده در کارنامه اندازه‌گیری شد. فعالیت‌های رایج در برنامه یادگیری اجتماعی هیجانی در 28 جلسه 30 دقیقه‌ای اجرا گردید. پس از اجرای پس آزمون و تحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس و آزمون t برای حصول نتایج استفاده گردید. آموزش این برنامه بر پیوند با مدرسه‌ی دانش‌آموزان اثر مثبت معنی‌دار داشت و باعث افزایش پیوند با مدرسه شد. همچنین، این آموزش بر مشکلات بیرونی شده اثرگذار بوده و به کاهش این مشکلات منجر شد ولی بر مشکلات درونی شده اثر معنی‌داری نداشت. بعلاوه، آموزش برنامه یادگیری اجتماعی هیجانی بر پیشرفت تحصیلی نیز اثر مثبت معنی‌دار داشته و منجر به افزایش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان شد.
- Abstract
- A pre and post- test quasiexperimental design was used to test the impact of a 28 sessions, theoretically based social and emotional learning (SEL) curriculum on the school bonding, academic performancre and behavioral problems of 6th grade girl students (N=112) in three classrooms in one school in Tehran.The control group involved 6th grade girl students (N=122) in four classrooms in one school in Tehran. Academic performance was assessed by report card grades. Behavioral Problems were assessed with teacher reports (Rutter Test). School Bonding was assessed with student reports of their teacher attachments and school attachments (Rezaii Test). Students in experimental classrooms had higher year- end grades, an increase in school bonding and a decrease in externalizing problems compared to students in the comparison group. There was no meaningful difference in internalizing problems. This study provides preliminary empirical evidence that SEL programs improve student outcomes.
