عنوان پایان‌نامه
تذکره شعرای زن آذربایجان
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63317
- تاریخ دفاع
- ۱۲ آبان ۱۳۹۲
- دانشجو
- سمراء اسماعیل زاده
- چکیده
- پژوهشی که پیش رو دارید با عنوان «تذکرهی زنان شاعر آذربایجان» با به کارگیری روش توصیفی به بررسی شرح حال و زندگانی و اشعار نزدیک به پنجاه شاعر زن آذربایجان می‌پردازد. از لحاظ تاریخی، در سرزمینی که در شمال رود ارس واقع شده¬است تا پیش از عهدنامه ترکمانچای، 1243 قمری، زبان فارسی رواج بسیار زیادی داشته است. شاعران این منطقه به منظور مبادله اطلاعات و ترویج اندیشه‌هایشان در سراسر این قلمرو برآن بودند تا با سرودن اشعار به زبان فارسی، تنها یک شاعر محلی باقی نمانده بلکه آوازه‌ای بسیار بزرگ بدست آورند و مورد توجه دیگر صاحبان علم و اندیشه و ادب قرار گیرند. از میان این شاعران مهستی گنجوی، شاعر بلند آوازه را می‌توان نام برد که بررسی شعر او نشان دهنده میزان توانمندی وی در سرودن شعر به زبان فارسی است. در ادامه نیز با معرفی چند بانوی شاخص در ادب فارسی به مقایسه میان اندیشه‌های منعکس شده در اشعار شعرای آذری (منظور شاعرانی هستند که در سرزمین بالای ارس، یا تنها به زبان ترکی آذری و یا به هر دو زبان فارسی و ترکی آذری شعر سروده اند) و ایرانی پرداخته‌ایم. در این پژوهش نگارنده در پی آن است تا ابتدا به ارائه تصویری نزدیک از زندگانی شعرای زن آذری بپردازد و سپس با استفاده از شواهد تاریخی و فرهنگی این مدعا را تأیید کند که پیوستگی تاریخ، فرهنگ، دین و زبان و شباهت بسیار بستر اجتماعی، هنجارها و سنت¬های موجود در هر دو سرزمین سبب شده¬است زنان شاعر هر دو سرزمین(پس از عهدنامه ترکمانچای) علیرغم فواصل مکانی و مرزهای سیاسی میان دو سرزمین به موضوعات یکسانی بیاندیشند و آن تفکرات را در اشعارشان منعکس نمایند.
- Abstract
- Historically, persian language was wide-spread on the territory, which is situated on the north of the Aras River and untill the conclusion of the Turkmanchay Treaty 1243 hijri was the part of the Iran’s lands. Poets of this region were aimed to join the whole Iranian literary circle, to take part in information exchange process and to promote their thoughts and ideas throughout the region, they wanted to become something more than the local poetess, they wish to gain the wide - spread fame and popularity among the scientists, thinkers and other intellectuals by composing poems in persian language. Mahasti Ganjavi is an appropriate example of such kind poets, the famous poetess, whose poetry illustrated her empowerment at composing poems in persian. After that, there have been made attemption to compare the thoughts reflected in Azerbaijani poetess’ poetry (implying poetesses within territory situated on the north of the Aras River, who wrote their poetry in Azerbaijani or in both Azerbaijani and Persian) and iranian ones by introducing several outstanding ladies of the persian literacy. Thus, the researcher first of all tried to give close illustration of the lifes of Azerbaijani poetesses and then using the historical and cultural evidences to prove this claim that historical, cultural connections, the same religion and language and tight correspondence of social context, norms and customs, which affected both poetesses of two country (after the conclusion of Turkmanchay Treaty), made them to speculate about the same points (it is reflected graphically in their compositions), in spite of spatial distances and the political boundaries of two country.
