عنوان پایان‌نامه
مثنوی معنوی و دستور(فعل)
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 2046،;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61218
- تاریخ دفاع
- ۲۳ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- غلامرضا جویبار
- استاد راهنما
- امید مجد
- چکیده
- فعل در مثنوی هم از نظر دستور زبان فارسی و هم از دیدگاه لغوی و معنایی، قابل بررسی است. برخی از ویژگیهای فعل مانند زمان، وجه، لازم و متعدی، معلوم و مجهول و ساختمان فعل، از ویژگیهای اساسی آن است. و برخی دیگر از ویژگی های فعل مانند مطابقت یا عدم مطابقت با مسند الیه، حذف یا تکرار فعل و یا چگونگی ساختن اسم مصدر در درجه بعدی اهمیت قرار دارند. مولوی در ساختن فعل زمانهای مختلف، متعدی و مجهول کردن افعال و دیگر روش های ساختن فعل و وابسته های فعل، گاهی مانند گذشتگان عمل میکند و گاهی نیز سبک ویژه خود را به کار میبرد. در مورد ویژگیهای فعل از نظر لغوی و معنایی نیز مولوی چنین روشی دارد. بررسی فعل در مثنوی نشان میدهد که او گاهی فعلهایی را انتخاب میکند که قبل از او دیگران به کار نبرده اند و گاهی نیز در کاربردهای خود با گذشتگان شریک است. کلمات کلیدی: فعل، ویژگی ها، مولوی، مثنوی، ساختن و زمان.
