عنوان پایاننامه
قراردادهای آتی در معاملات بورس کالا
- رشته تحصیلی
- حقوق خصوصی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45268;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2583
- تاریخ دفاع
- ۱۴ مهر ۱۳۸۸
- دانشجو
- مهدی امینی
- استاد راهنما
- مرتضی عادل
- چکیده
- قراردادهای آتی شکل استاندارد شده و تکاملیافت? قراردادهای تعهد بر بیع هستند که بر اساس آن، طرفین متعهد به انجام بیعی با مشخصات معین، در تاریخی مشخص در آینده میشوند. این قراردادها در بورس معامله میشوند و یک شخص حقوقی که اتاق تسویه نام دارد و بخشی از یک بورس یا یک شخص حقوقی مستقل است انجام تعهدات طرفین را تضمین میکند. این قراردادها معمولاً به انجام بیع منتهی نمیشوند، چرا که قبل از سررسید هر یک از طرفین میتوانند با انجام یک معامل? معادل ولی معکوس، تعهدات خود را ساقط کنند. به این خاطر که هدف از این قراردادها پوشش ریسک ناشی از تغییرات نامطلوب قیمت است و بازار آتی به عنوان مکمل بازار حقیقی عمل میکند. برای انعقاد این قرارادادها طرفین باید درصدی از ارزش قرارداد را به عنوان ودیعه نزد اتاق تسویه سپرده کنند و این مبلغ در هر روز معاملاتی توسط اتاق تسویه و بر اساس تغییرات قیمت قرارداد تعدیل میشود و سود و زیان هر یک از طرفین قرارداد را مشخص می کند. در مورد اعتبار و مشروعیت این قراردادها میان حقوقدانان مسلمان اختلاف نظر وجود دارد و عدهای معتقد به بطلان این قراردادها هستند. با این حال بنظر میرسد دلیلی بر بطلان آنها وجود ندارد. قانون بازار اوراق بهادار ایران نیز این قراردادها را تأیید کرده است. اگرچه ابداع این قراردادها نیم? دوم قرن نوزدهم در بورس شیکاگو صورت گرفت اما در ایران استفاده از آنها در بورس کالا بتازگی (از سال 1387) آغاز شده است. در حال حاضر مقررات حاکم بر معاملات این قراردادها در دستورالعمل اجرایی معاملات (مصوب هیأت مدیر? سازمان بورس) منعکس شده است. این دستورالعمل قراردادهای آتی را در قالب تعهد بر بیع تبیین کرده و پرداخت ودیعه و تعدیل وجوه را در قالب شرط ضمن عقد بدان افزوده است؛ اما بنظر میرسد توصیف این قرارداد با تمام اجزاء آن به عنوان یک قرارداد مستقل صحیحتر باشد. واژگان کلیدی: قراردادهای آتی، بورس، مشتقات، پوشش ریسک، وجه ودیعه، اتاق تسویه، تعدیل وجوه، بستن موقعیت
- Abstract
- Futures or Futures contract is a developed and standardized form of forward contract in which both parties obligate to conclude a sale contract with specific qualifications at a certain time in future. This contract is traded only in organized exchanges and a legal person is so –called “clearinghouse” guaranties the obligations of each party. This contract does not usually lead to a sale contract because each party could discharge his obligations by concluding an opposite and equal contract before its due date. The main use of futures is hedging (Risk management). To conclude a futures contract, both parties should deposit part of contract value as “margin” with clearinghouse or a broker and this margin is adjusted on the basis of price changes every day in the exchange. Validity and legitimacy of futures is a challenging topic between Muslim jurists and some of them believe futures are void and illegal, though there aren’t considerable reasons for this opinion. Nevertheless, The Securities Market Act of Islamic Republic of Iran 2005 has references to futures. Although futures are in Chicago Exchange in the second half of the nineteenth century, but it is new to Iranian market. In Iran Futures are established by the executive directive enacted by the Board of Directors of Securities and Exchange Organization in 2008. This directive describes futures contract as an “obligation to sale” and attached margin to it as a condition. But it is better to describe futures as an independent contract. Key words: Futures contract, Forward contract, Option contract, Exchange, Derivatives, Margin, Clearinghouse, Broker, offsetting