عنوان پایان‌نامه

بررسی مضامین و سبک مشترک حافظ و شاه نعمت الله ولی



    دانشجو در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی مضامین و سبک مشترک حافظ و شاه نعمت الله ولی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    زبان و ادبیات فارسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 2067،;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62909
    تاریخ دفاع
    ۳۰ بهمن ۱۳۹۲
    دانشجو
    آتینا شمیم
    استاد راهنما
    حمیرا زمردی

    حافظ و شاه نعمت‌الله ولی به عنوان دو شاعر عارف مسلک و هم دوره، بی‌شک از نظر بسیاری از مختصات و ویژگی‌های سبکی موارد مشابهی دارند. و با توجه به اینکه هر دو در دور? سبک عراقی به آفرینش ابیات خود پرداخته‌اند با بررسی بر اشعار آن‌ها و تطبیقی کلی با سبک عراقی، می‌توان مختصات و کدهای مشخص شد? این دوره سبکی که پررنگ‌ترین آن‌ها گرایش به عرفان در غزل است را بدست آورد. گرایش به مفاهیم رند و رندانه زیستن و میل به ملامت و نقد صوفی و محتسب و عرفان صوفیانه از موارد مشابه و متعالی است که در دیوان حافظ و شاه نعمت‌الله ولی به چشم می‌خورد. موجی از اصطلاحات عرفانی در کنار افکار ابن عربی چون وحدت وجود، انسان کامل و ولایت که شاه نعمت‌الله توجه بیشتری به آن داشته است. پس می‌توان بار تعلیمی افکار عرفانی شاه نعمت‌الله را قوی‌تر از حافظ دانست و اما در مقابل آن لاابالیگری‌ و بی‌قید و بند بودن رند حافظ در کنار رند گوشه‌گیر و محافظه کار شاه نعمت‌الله را نشان داد. با این وجود اشتراکات این دو شاعر هم از لحاظ فکری و هم از لحاظ زبانی و ادبی، بر آن می‌دارد که تطبیقی اجمالی براساس چهارچوب‌های مشخص شده سبک شناسی صورت ‌گیرد. علاوه بر مشخصات سبک‌شناسی هر اثر، تحلیلی بر مضامین و جهت‌های فکری دو شاعر انجام گرفته است و در کنار اشتراکات آن‌ها، معترف شدن به برخی از اختلافات قابل توجه بین حافظ و شاه نعمت‌الله ولی، امری ضروری دانسته شده . و اینکه هر کدام در مقوله‌های متفاوتی چون موسیقی و آفرینش‌های هنری و افکار رندانه و... تا چه میزان ابیات لطیف‌تر و تأثیرگذارتری سروده‌اند.
    Abstract
    Abstract Hafez and Shah Nimatullah Wali as two Arif and contemporary poets, have identical poems in term of poetic style’s coordinates and qualities undoubtedly. Given that both of them composed their literary work in the era of Iraqi style, the properties and codes of Iraqi style, which was primarily Ghazal, could be attained by exploring their poems and overall comparison whit the Iraqi style. Tendency toward the Rend and Rendi concepts and rebuking and criticizing the Sufi, the treasurer and the Sufistic Irfan are from the similar and transcendental parts eyed in the Hafez’ and Shah Nimatullah Wali Diwan; multiple Irfanic terms besides the ideas of Ibn-Arabi such as the unity of the existence, perfect human and Velayat that Shah Nimatullah had more inclination toward them. Hence, the instructive aspect of Shah Nimatullah’s thoughts could be considered stronger than the Hafez’, and the inconsiderateness and easygoingness of Rend of Hafez in the contrary to the conservative and solitudal Rend of Shah Nimatullah could be shown. However, the shared aspects of these two poets regarding both mental aspects and linguistic and literary aspects motivate us to undertake and overall comparative study based on the certain frameworks of the style studying of each work, the analysis of the two poems’ thoughts and ideas has been done, and beside what they have in common the recognition of some significant (discrepancy in) terms between Hafez and Shah Nimatullah was deemed to be necessary, and the fact that each one to what extent has produced in terms of rhythm and artistic creation and etc. more subtle and influential poems.