عنوان پایان‌نامه

ارائه یک روش بهینه برای اعزام آمبولانس در اورژانس برای کاهش زمان پاسخ



    دانشجو در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "ارائه یک روش بهینه برای اعزام آمبولانس در اورژانس برای کاهش زمان پاسخ" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63198;کتابخانه دانشکده علوم و فنون نوین شماره ثبت: 68
    تاریخ دفاع
    ۱۴ بهمن ۱۳۹۲

    یکی از مسایل مهمی که هم ‌اکنون مورد توجه دولت‌هاست، مساله سلامت اشخاص، مانیتورینگ و امداد آنها در شرایط بحرانی در کمترین زمان ممکن می‌باشد. هدف سرویس‌های اورژانس پزشکی کاهش مرگ و میر و عوارض ناشی از بیماری‌ها و صدمات می‌باشد. فراهم کردن سریع سرویس‌های اورژانسی پزشکی و کاهش زمان پاسخ، منجر به افزایش نرخ بقاء می‌شود. در حالی که فراهم‌کردن سریع اقدامات اولیه پزشکی از اولویت ویژه‌ای برخوردار است، لیکن محدودیت‌هایی مانند تعداد آمبولانس‌ها، افزایش تعداد تماس‌ها در مواقع بحرانی و بزرگ بودن ناحیه تحت پوشش باعث می‌شود که سرویس‌های اورژانس پزشکی با مشکلات و چالش‌های متعددی روبرو شوند. در این پایان‌نامه مساله اعزام آمبولانس‌ها در هنگام وقوع بلایا طبیعی و انسانی مورد بررسی قرار گرفته است. زمان پاسخ یکی از مهمترین معیارهایی است که در سنجش کارایی سیستم اورژانس پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شاخص رابطه مستقیمی بانرخ مرگ و میر، سلامت و ایمنی انسان‌ها دارد. به منظور کاهش زمان پاسخ، متداول‌ترین روش در اعزام آمبولانس‌ها فرستادن نزدیک‌ترین واحد در دسترس می‌باشد. روش‌های مختلف دیگری نیز در زمینه اعزام آمبولانس بیان شده است که می‌توان به سیستم اولویت، اول ورود- اول خروج، آمادگی و الگوریتم ترکیبی اشاره کرد. روش مرکزیت یکی از روش‌های نوین در زمینه اعزام آمبولانس است که مبتنی بر شبکه‌های پیچیده می‌باشد. هدف این روش اعزام آمبولانس در پاسخ به تماس‌های مرکزی‌تر می‌باشد به‌طوریکه آمبولانس‌ها سریع‌تر بتوانند به تماس‌های دیگر خدمت‌رسانی نمایند. در این پایان‌نامه با استفاده از یک رویکرد ترکیبی و بر اساس یک تابع هدف خطی بر مبنای پارامترهای مرکزیت و نزدیک‌ترین همسایه، روشی بهبود یافته ارائه شده است که از محدودیت‌های کمتری برخوردار بوده و نقاط ضعف روش‌های پیشنهادی اخیر را پوشش می‌دهد. برای ارزیابی روش پیشنهادی آزمایش‌های شبیه‌سازی گسترده طراحی و با روش‌های مرکزیت و نزدیک‌ترین همسایه مقایسه شده است. با افزایش تعداد آمبولانس‌ها و در شرایطی که بار سیستم متعادل است، روش خطی از ویژگی دو روش مرکزیت و نزدیک‌ترین همسایه به خوبی استفاده می‌نماید و کارایی آن نسبت به دو روش دیگر در بیشتر مواقع بهتر می‌شود. به منظور افزایش بیشتر کارایی روش ارائه شده، روش اول ورود-اول خروج به روش خطی اضافه شده است و به هر کدام از پارامترها وزن‌های مختلف داده شده است. نتایج نشان می‌دهد که در این شرایط کارایی روش خطی وزن‌دار بهتر از روش خطی می‌باشد. روش پیشنهادی دیگر در این پایان‌نامه، ارایه یک رویکرد ترکیبی مبتنی بر شبکه‌های پیچیده و استفاده از الگوریتم جستجو است که هدف آن کاهش زمان پاسخ نسبت به کارهای قبلی می‌باشد. علاوه بر این در رویکرد پیشنهادی، اولویت اورژانسی تماس‌ها نیز در نظر گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که روش پیشنهادی نسبت به روش‌های قبلی همانند الگوریتم نزدیک‌ترین همسایه و الگوریتم مرکزیت، زمان پاسخ را بیشتر کاهش می‌دهد. سپس نتایج روش مبتنی بر مرکزیت و جستجو نسبت به بهترین نتایج روش خطی وزن‌دار مقایسه شد که روش مبتنی بر ترکیب مرکزیت و جستجو در اکثر شرایط دارای نتایج بهتری بود. کلمات کلیدی: زمان پاسخ، اعزام آمبولانس، مرکزیت، جستجو، انتخاب وزن پارامترها، روش‌های ترکیبی
    Abstract
    Nowadays, monitoring people’s health and helping those in need of medical attention is one of the most important responsibilities of governments. Emergency Medical Services (EMS) are therefore setup to provide timely care to victims of sudden and life-threatening injuries or emergencies in order to prevent needless mortality or long-term morbidity. Providing rapid EMS with minimum response time will help improve survival rates. However, factors such as limited ambulance resources, large coverage area and high call-rates have caused delays in EMS, which have lead to lower survival rates. In this thesis the problem of ambulance dispatching with regards to lowering the response time is discussed. Response time is the most important factor in evaluating the performance of various EMS, which is directly proportional to mortality and survival rates. The most common method to reduce response time in ambulance dispatching is to choose the nearest available ambulance unit, i.e. the nearest neighbor (NN). Other methods use call-priority, first-in first-out (FIFO), preparedness and hybrid algorithms. One of the latest methods used in ambulance dispatching is centrality method based on complex networks. This method will apply a higher priority to the call that is more centrally located with respect to other calls. Two hybrid algorithms have been proposed in this research which exceeds the previous methods in terms of response time reduction. In the first one, a hybrid approach based on linear objective function is developed, which relies on the parameters of centrality and NN, yet presents fewer constraints and overcomes some of the difficulties of the previous methods. To evaluate these proposed algorithms, extensive simulation experiments has been designed and with centrality and nearest neighbor methods are compared. Increasing the number of ambulances and when the system load is balanced, linear method is used features of centrality and NN methods well. Its performance is often equal or better than the other two methods. In order to further increase the efficiency of the proposed method, FIFO method is added to the linear method and different weights to each parameter has been given. The results indicate that the performance of weighted linear method is better than linear methods. The second hybrid algorithm presented is based on complex network analysis and a search algorithm, results of which outperform the previous methods response time. In addition, prioritizing emergency calls is also considered. The results of the simulations show improvements in response time reduction compared to previous methods. Then results of second hybrid algorithm was compared to best results of weighted linear method that the method is based on a combination of centrality and search in most circumstances would have better results. Keywords: Response time, ambulance dispatching, centrality, search, hybrid methods