عنوان پایان‌نامه

بررسی بی هنجاری دما و بارش ایران در پاییز ۱۳۹۰ از دیدگاه دینامیک بزرگ مقیاس



    دانشجو در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی بی هنجاری دما و بارش ایران در پاییز ۱۳۹۰ از دیدگاه دینامیک بزرگ مقیاس" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    هواشناسی‌
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63693;کتابخانه موسسه ژئوفیزیک شماره ثبت: 1000
    تاریخ دفاع
    ۲۷ بهمن ۱۳۹۲

    بر اساس آمار بارندگی ایستگاه¬های باران¬سنجی وابسته به وزارت نیرو، افزایش بارش در ماه¬های اکتبر و نوامبر سال 2011 در ایران، نسبت به میانگین بلندمدت ماهانه، در سال¬های اخیر کم¬سابقه است. بنا به گزارش شرکت مدیریت منابع آب ایران، حدود 34 درصد از ریزش سال آبی 1391- 1390 مربوط به فصل پاییز بوده و بیشترین ریزش ماهانه به میزان 8/44 میلی¬متر در آبان رخ داده است. این در حالی است که توزیع زمانی ریزش میانگین بلندمدت کشور نشان می¬دهد که 25 درصد از بارش سالانه مربوط به فصل پاییز است. با توجه به رخداد فوق، هدف این پژوهش بدست آوردن تصویر یکپارچه و تا حد امکان جامعی از وضعیت دینامیک بزرگ¬مقیاس پدیده¬ها و عوامل اثر¬گذار بر این بی¬هنجاری است. برای این کار، از مجموعه داده¬های جهانی بازتحلیل NCEP/NCAR، برای باز? زمانی 1 اکتبر تا 30 نوامبر سال 2011 و هم¬چنین برای میانگین بلندمدت آن از سال 1950 تا 2010 استفاده شده است. بررسی کمیت¬های هواشناختی در دور? کوتاه¬مدت اشاره شده، نشان از حاکمیت چهار بندال پی-درپی، که سه مورد از آنها با پشت? مرکزی روی اروپا و ناوه¬هایی روی اطلس و غرب آسیا دارد. هم-چنین گسترش شاخه¬ای از پرفشار سیبری به سوی غرب آسیا و بی¬هنجاری مثبت تاوایی پتانسیلی در شمال ایران، عواملی هستند که باعث فرارفت هوای سرد به منطق? شمال و شمال¬غرب ایران شده¬اند. قوی¬تر شدن و گسترش مداری و نصف¬النهاری جت جنب¬حاره¬ای و تلاقی آن با جت قطبی در نوامبر، از جمله عواملی هستند که سبب افزایش انرژی جنبشی پیچکی در منطق? اطلس، مدیترانه و ایران شده است. از دیدگاه انرژی، بی¬¬هنجاری مثبت همگرایی شار کل و شار آزمینگرد روی منطق? ایران، نشانگر آن است که در پاییز 2011 ایران گیرند? قوی انرژی بوده و بردارهای شار نشان می¬دهند که این انرژی از سوی دریاهای سیاه، مدیترانه و سرخ به ایران منتقل شده است. حرکت غرب¬سوی پیچک-های پالایه¬نشده نیز نشان¬دهند? سهم مهم پیچک¬های پایین¬بسامد در وضعیت آب¬و¬هوای این دوره است.
    Abstract
    The precipitation data collected by the Department of Energy of Iran shows a significant increase in rainfall amount over Iran during Oct. and Nov. in 2011 in comparison with the long-term precipitation mean in recent decades. According to estimates by Iran's Water Resources Management Company about 34% of the total precipitation of 1390–1391 (in Iranian calendar) fell in autumn and the highest amount of precipitation was recorded in Aban by 44.8 mm. However, the long-term mean value of percentage precipitation in Iran for autumn is 25%. Considering this significant increase in precipitation amount in autumn of 2011, this study investigates the large-scale dynamical processes and other meteorological factors which led to this significant climate anomaly. In this regard, the reanalysis data of NCEP/NCAR are used for the concerned period (1st of October to 30th of November 2011) and the long-term mean fields (from 1950 to 2010). The results for the year 2011 indicates the action of four consecutive blocking systems, three of which extended their central ridges over Europe with their troughs stretched over the North Atlantic and the west of Asia. In addition, the results obtained indicate that a branch of Siberian high-presser system extended to the west of Asia associated with a positive relative vorticity anomaly in north of Iran, leading to vigorous cold air advection to the North and North-West of Iran. The sharp increase in eddy kinetic energy over the North Atlantic, the Mediterranean region and Iran in Nov. 2011was associated with an increase in the strength as well as the zonal and meridional extensions of the subtropical jet. Concerning energy diagnostics, the positive anomaly of the ageostrophic as well as the total flux convergence over Iran indicates that in fall 2011 the country was a favorable region for receiving large amounts of energy and the flux vectors demonstrate that the main passage of this energy to Iran was through a north– south extent including the Black Sea, the Mediterranean Sea and Red Sea. The analysis shows that the low frequency eddies played a large part in shaping the climate anomaly over Iran in 2011.