عنوان پایاننامه
مطالعه اثر جاذبهای معدنی و آلی برکاهش آفلاتوکسین شیر گاوهای هلشتاین
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی- تغذیه دام
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5140;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55698
- تاریخ دفاع
- ۰۹ آبان ۱۳۹۱
- دانشجو
- مجید سواری
- استاد راهنما
- کامران رضا یزدی, مهدی دهقان بنادکی
- چکیده
- هدف این پژوهش در بخش آزمایشگاهی مقایسه¬ی جاذب¬های مختلف شامل بنتونیت، زئولیت فرآوری شده، مایکوسرب و بیوتکس بر اساس توانایی آن¬ها برای جذب آفلاتوکسین B1 بود. برای این منظور برنج آلوده شده به AFB1پس از تلقیح با سویه¬ی قارچی آسپرژیلوس پارازیتیکوس PTTC 5286 تولید و مقادیر آفلاتوکسین تولید شده توسط روش HPLCتعیین شد جاذب¬ها به صورت جداگانه در سه نسبت مختلف (1:1000، 1:5000 و 1:15000 وزنی/وزنی) با AFB1 مخلوط شده، نمونه¬ها سانترفیوژ شدند و مایع شفاف رویی برای تعیین غلظت آفلاتوکسین B1 توسط کیت الایزا آنالیز شد. نتایج نشان داد، در نسبت سم به جاذب 1:15000، زئولیت، مایکوسرب و بیوتکس به ترتیب حدود 8/0، 81/0 و 83/0AFB1 را جذب کردند و بازده¬ی جذب سم با کاهش مقادیر جاذب¬ها کاهش یافت. بنتونیت بازده¬ی جداکنندگی کمتری نشان داد (با مقدار ماکزیمم 38/0 در نسبت 1:15000). تفاوت معنی¬داری بین سه نسبت تست شده ونیز بین درصد جذب حاصله توسط بیوتکس و سایر جاذب¬ها مشاهده شد (001/0P<). در آزمایش دوم این پژوهش 35 رأس گاو هلشتاین انتخاب و به صورت تصادفی به 5 گروه 7 رأسی با میانگین شیر تولیدی روزانه 31/37 کیلوگرم، میانگین99/113روز شیردهی و میانگین زایش 71/2، تقسیم بندی شدند. گروه های اول تا چهارم گروههای آزمایشی بوده که شامل تیمارهای 1-آفلاتوکسین B1 (300 میکروگرم آفلاتوکسین B1 محلول در آب) + 40 گرم بنتونیت 2- آفلاتوکسین B1 + 20 گرم زئولیت فرآوری شده 3- آفلاتوکسین B1 + 20 گرم مایکوسرب 4- آفلاتوکسین B1 + 20 گرم بیوتکس بوده و گروه پنج به عنوان شاهد در نظر گرفته شد که آفلاتوکسین B1 را بدون هیچ نوع جاذبی دریافت کردند. در این آزمایش نمونه گیری از شیر دام¬ها 4 روز متوالی انجام شد (1 روز قبل از اعمال تیمار تا روز 3 پس از آن). مقایسه¬ی بین جاذب¬ها براساس اندازه گیری سطوح آلودگی شیر دام¬ها به AFM1 با استفاده از کیت الایزای مربوطه انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تولید شیر تحت تآثیر تیمارها قرار نگرفت، در مورد ترکیبات شیر برای چربی در روز 2 پس از اعمال تیمار تفاوت درصد چربی شیر بین تیمارها معنی دار بوده (05/0 P<) بدین صورت که تیمار 2 و تیمار شاهد به ترتیب بالاترین و پایین ترین درصد چربی شیر را نشان دادند. در روز 3 پس از تیمار نیز تیمار 1 بالاترین و تیمار 3 کمترین درصد چربی شیر را نشان دادند (05/0 P<). در مورد پروتئین و لاکتوز در روز 2 پس از اعمال تیمار درصد پروتئین و لاکتوز شیر مربوط به تیمار شماره 2 بالاترین مقدار بوده و با تیمار شاهد تفاوت معنی دار نشان داد (01/0 P<). پس از آنالیز داده-های حاصل از تست الایزای AFM1 شیر مشخص شد در روز اعمال تیمار میزان آلودگی موجود در شیر دام های مربوط به تیمار اول بر حسب ppt ( نانوگرم بر لیتر) با تیمارهای 2، 3 و تیمار شاهد تفاوت معنی داری داشت (01/0 P<). بیشترین آلودگی مربوط به آفلاتوکسین در روز اعمال تیمار و مربوط به تیمار شاهد بوده و کمترین آلودگی نیز در همان روز متعلق به تیمار اول یعنی گاوهای مصرف کننده¬ی 40 گرم بنتونیت بود. مطابق نتایج این آزمایش دفع آفلاتوکسین در شیر بلافاصله پس از مصرف سم توسط دام در اولین شیردوشی بیشترین مقدار بوده و بتدریج از مقدار آن کاسته می شود. به طور کلی در بخش آزمایشگاهی ترتیب صعودی بازده¬ی جذب سم توسط جاذب¬ها بدین صورت بوده: بنتونیت، زئولیت، مایکوسورب و بیوتکس، ولی در بخش فارمی این ترتیب به شکل زیر تغییر کرد: مایکوسورب، زئولیت، بیوتکس و بنتونیت.
- Abstract
- Abstract The aim of this study was to comparison of various adsorbents including Bentonite, Zeolite, Mycosorb and Biotox on their ability to adsorb aflatoxin B1. Hence, AFB1- contaminated rice was obtained after inoculation with the Aspergillus parasiticus type strain PTTC 5286. Amounts of aflatoxin present in the contaminated rice were determined by HPLC. Adsorbents were individually mixed at three different ratios with AFB1 (1:1000, 1:5000 and 1:15000, w/w), in a buffer solution, centrifuged and the supernatant evaluated for amount of Aflatoxin B1 by Aflatoxin B1 ELISA kit. At the 1:15000 Aflatoxin: adsorbent ratio Zeolite, Mycosorb and Biotox sequestered (adsorbed) about 0.8, 0.81 and 0.83 of the AFB1. This ef?cacy decreased when the amount of adsorbents was reduced. Bentonite had the poorest sequestering ef?cacy, with 0.38 being the maximum value obtained in the 1:15000 Aflatoxin: adsorbent ratio. There was a significant difference between three ratios and between Biotox and other adsorbents for percentage of adsorption (P<0.001). In a parallel in vivo experiment, Thirty-five Holstein lactating cows were selected and randomly divided into five groups with an average daily milk production of 37.31 kg, mean 113.99 days in milk and average of lactation was 2.71. Experimental groups were including this treatments 1-Aflatoxin B1 (300 ?g aflatoxin B1 dissolved in water) + 40 g Bentonite 2-Aflatoxin B1 + 20 g Zeolite processed 3 -Aflatoxin B1 + 20 g Mycosorb 4 -Aflatoxin B1 + 20 g Biotox and 5-were considered as a control group that received aflatoxin B1 without any kind of fungal adsorbent. In this experiment milk sampling from animals was performed 4 days (1 day before of treatment and 3 days after that). The comparison between the adsorbents was performed by measuring animal milk AFM1 contamination levels using the ELISA kit. The results of this study showed that milk production was not affected by treatments. In case of the compositions of milk, for the percentage of fat on second day after treatment, the difference between treatments was significant (P< 0.05). As follows the second treatment and the control treatment showed the highest and lowest percentage of milk fat. On the third day after treatment, respectively treatment 1 and treatment 3 showed the highest and the lowest percentage of milk fat (P <0.05). In case of the percentage of protein and lactose in milk at the second day after treatment, the second treatment had the highest value and showed a significant difference with the control group (P <0.01). After analysis of the data from ELISA test of AFM1 in milk was determined that in day of treatment the value of AFM1 contamination in milk of animals for the first group based on ppt (ng per l) had significant difference with treatments 2, 3 and the control group (P <0.01). Most of aflatoxin contamination was observed on the day of treatment and it was related to the control treatment and the lowest pollution in the same day belonged to the first group of cows means consuming 40 gr of bentonite. According to the results of this experiment the excretion aflatoxin in milk immediately after consumption of toxin by animal in the first milking was the maximum amount and this amount decreases gradually in the next milking. At In vitro, the sort ascending of efficiency absorption of toxin by absorbent was as follows: Bentonite, Zeolite, Mycosorb and Biotox, but at In vivo section this arrangement changed as follows: Mycosorb, Zeolite, Biotox and Bentonite.