عنوان پایان‌نامه
نقد لاکانی پدر استریندبرگ و ملودی شهر بارانی رادی: یک بررسی تطبیقی
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات انگلیسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1595/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55280
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۱
- دانشجو
- شاهین دهقان پارچینی
- استاد راهنما
- مریم سلطان شهدتاج بیاد
- چکیده
- این پایان نامه شامل نقد تطبیقی دو نمایشنامه ی پدر نوشته ی آگوست استریندبرگ و ملودی شهر بارانی نوشته ی اکبر رادی بر اساس نظریه های روانکاوانه ی ژاک لاکان(1981-1901) است. سوژه ی لاکانی سوژه ای بیگانه شده است و این بیگانگی از طریق خودبازشناسی نوزاد با دیگری کوچک در مرحله ی آیینه ای و خودبازشناسی سوژه با دیگری بزرگ در مرحله ی نمادین بوجود می آید. سوژه ی بیگانه شده هویتی خارجی و بیرون از خود دارد و هویت او بی هویتی است. خودبازشناسی آیینه ای و نمادین منشا بی هویتی و خود بیگانگی سوژه هستند. به علاوه ی دو مرحله ی آیینه ای و نمادین که سوژه در آن خود بازشناسی و هویت سازی می کند، مرحله ی سومی هم وجود دارد که سوژه در آن هویت جنسیتی خود را انتخاب می کند. سرکوبی ژوئیسانس فقدان را برای هر دو جنس در پی دارد و این فقدان توسط نردبان وارونه ی میل پوشانده می شود. گفتمان فالوس محور دو گزینه برای بازنمایی فقدان و هویت بخشی به بی هویتی سوژه ارائه می کند. گزینه ی اول ژست مردانه ی فالوس "داشتن" است که تنها نوعی تظاهر است، و گزینه ی دوم ژست زنانه ی فالوس "بودن" است. ژست های نمادین "داشتن" و "بودن" فالوس به تفاوت های آناتومیکال و بیولوژیک محدود نمی شود و زن و مرد در انتخاب آن آزادند. زنی که از حیطه ی جنسیتی فراتر می رود و ژست مردانه ی "داشتن" را بر می گزیند "زن فالوسی" خوانده می شود و زنی که ژست "بودن" را بر می گزیند "زن واقعی" خوانده می شود. نمایشنامه های پدر آگوست استریندبرگ (1912-1849) و ملودی شهر بارانی اکبر رادی (2007-1939) تصویگر شخصیت هایی هستند که در قالب فرضیه های تئوریک ذکر شده قرار می گیرند. واژه های کلیدی: لاکان، میل، فالوس، ابژه کوچک a، سوژه بیگانه شده، زن فالوسی، زن واقعی
- Abstract
- This thesis proposes to perform an in-depth Lacanian literary criticism of Strindberg's The Father, and Melody of the Rainy Town a play by contemporary Iraninan dramatist Akbar Radi. According to Lacan (1901-1981) the subject is a barred subject as it gets his / her identity from the small other of the imaginary order and the big Other of the symbolic order. The subject's being is outside and ex-centric as it is outside himself, thus being is non-being, ex-sistence. Imaginary and symbolic identifications bring about an alienated identity for the subject. Besides these two poles of identifications, there is also another phase in the formation of the subject by choosing gender identity. The renunciation of forbidden jouissance in castration, involves a fundamental lack for both genders, and this lack has to be compensated through the inverted ladder of desire. The phallocentric discourse presents two options for the subject to represent lack, and fill their non-being. The first option is the masculine position of 'having' the phallus which is only a pretence, and the second option is the feminine position of 'being' the phallus. The symbolic positions of 'having' and 'being' the phallus are irrespective of the anatomical determinants, and biological men and women can choose them freely. The woman who crosses the gender divide and takes the masculine position of 'having' is called 'phallic woman' and the woman who takes the position of 'being' is called 'true woman'. August Strindberg's (1849-1912) The Father and Akbar Radi's (1939-2007) Melody of the Rainy Town, seem to represent characters that can fit these theoretical suppositions. Key words: Lacan, desire, phallus, object a, barred subject, phallic woman, true woman
