عنوان پایاننامه
شکل گیری و تحول مدارس خارجی تبریز در عصر قاجار در چارچوب روابط بین الملل منطقه
- رشته تحصیلی
- باستان شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4542;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81754;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4542;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81754
- تاریخ دفاع
- ۱۳ مهر ۱۳۹۵
- دانشجو
- رحیم امیرابراهیمی
- استاد راهنما
- هایده لاله
- چکیده
- میسیونرهای خارجی که در طول دوره های مختلف به ایران آمده اند بسته به خاستگاه، دوره ی زمانی فعالیت و منطقه فعالیت شان انگیزه و اهداف متفاوتی داشتند. از مهمترین فعالیت آنها در دوره قاجار ایجاد مدارس، بخصوصدر مناطقی بود که اقلیت های مسیحی در آنجا حضور داشتند. اولین مدرسه ی خارجی توسط انجمن بازل سوئیس که همه اعضاء آن آلمانی بودند در سال 1832میلادی/1210شمسی در تبریزتاسیس شدکهدر مجموعه موسسات مشابهی که اروپاییان در تبریز تاسیس کرده بودند قرار می¬گرفت.در دهه های بعد انجمن لازاریست ها،آلیانس فرانسوی و پرزبیترین آمریکایی نیز مدارسی را در تبریز برای تعلیم و تربیت کودکان تاسیس کردند. موضوع این پژوهش چگونگی تاسیس و فعالیت این مدارس با هدف برآورد نمودن نقش آنها در تحولات آموزشی است. با بررسی مواد فرهنگی بجای مانده از این مدارس که شامل فضای مدارس، اسناد و احصائیه مربوط به فعالیت مدارس و گزارشات میسیونرها به انجمن های مرکزی می باشد مشخص شد که در اثر نبود مراکز آموزشی جهت تعلیم زبان ها و علوم غربی که برای ارتباط با غرب ضرورت داشت از مدارس خارجی استقبال گسترده ای شد، به عبارتی، با اینکه ضرورت یادگیری زبان و علوم جدید موجب شده بود دولت وقت مدارسی چون دارالفنون احداث کند یا دانشجویانی به خارج اعزام کند تا با فرستادن جوانان و بزرگسالان سریعا به نیازهای حکومتی در این زمینه پاسخ دهد، لکن برنامه ای بلند مدت برای آموزش زبان و دیگر علوم جدید برای کودکان نداشت و بعد از فعالیت مدارس خارجی بود که با الگو گیری از این مدارس در تبریز اولین مدارس ملی مانند رشدیه، لقمانیه و سعادت بدیلی شد برای تحولات بعدی در نظام تعلیم و تربیت پیشین.مدارس خارجی به مدت بیش از یک قرن از مهمترین کانال های ارتباطی ایران و غرب بود و با بررسی فضاهای مدارس روشن شد که معلمین و میسیونرها با زندگی در کنار دانش آموزان علاوه بر تدریس مواد درسی متفاوت، سبکی از زندگی متفاوت را برای دانش آموزان نمایان می کردند. واژگان کلیدی: مدارس خارجی، میسیون، قاجار، تبریز
- Abstract
- Foreign Missionaries intentions relate to their homeland, goals and the historical period. In nineteen century missionaries established numerous schools in Iran, especially at the minority regions. Basel Mission established first school in 1832 in Tabriz. Next decades some other missionaries decide to establish schools in Tabriz for training children of the city, American and French missionaries are the most important of them. The goal of this thesis was estimate the role of missionary schools in formation of Iranian modern education system. Exploring data of school involve as some building which remain during the time, photos, documents and report of missionaries to their centers. Absence of institution which can learn foreign language and on the other hand need of Iranian for learning such language and science led up to success of missionary schools between Iranian. Government plan was limited to young people and training them as an ambassador or politician. Foreign missionary schools more than a century was one of the communication channel between iran and west and analysis of building revealed direct inter-action among teachers and students and influence of their lifestyle and training to Iranian.