عنوان پایان‌نامه
کپرنشینی و کپرزدایی (مطالعه روستاهای گرم، کوشک مور، زاخت و چاهک در شهر مردهک؛ شهرستان عنبرآباد)
- رشته تحصیلی
- علوم اجتماعی - مردم شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79860;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: 5010 رس;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79860;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: 5010 رس
- تاریخ دفاع
- ۲۱ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- ساجده میراحمدی پور
- استاد راهنما
- جلال الدین رفیع فر
- چکیده
- یکی از مهم‌ترین اشکال تغییرات در روستاها را، می‌توان ایجاد کردن تغییر در نوع سکونت و الگوهای ساخت‌وساز دانست. تغییرات در مسکن سنتی روستا، که مسکنی منطبق با وضعیت اقتصادی، اقلیمی، شیوه معیشت، خویشاوندی و کارکردی مردم روستا است، می‌تواند پیام‌های زیان‌آور اقتصادی، نامناسب بودن با اقلیم منطقه، عدم تناسب با شیوه زیست روستا، کاستن از روابط خویشاوندی و عدم تناسب با کارکردهای زندگی روستایی، داشته باشد. از این منظر، ما در این پژوهش، به دنبال نشان دادن پایداری کپرنشینی باوجود طرح بهسازی مسکن روستایی در قالب طرح کپرزدایی بودیم. طرح بهسازی مسکن باهدف بهبود مسکن روستایی در سال 1384 راه‌اندازی شد و طی آن دولت هزاران واحد مسکونی برای مردم منطقه احداث کرد، اما باوجود ساخت مسکن، مردم روستا همچنان در کپر زندگی می‌کنند. این پژوهش از طریق بررسی مزایا و معایب مؤلفه‌های تأثیرات اقتصادی، اقلیمی، کارکردی، خویشاوندی و شیوه زندگی کپر؛ مسکن سنتی منطقه و معماری مدرن و مقایسه تطبیقی این دو مسکن منطقه، به دنبال نشان دادن مسکنی است که تطابق بیشتری با مؤلفه‌های موردبررسی در روستا دارد. روش تحقیقی مورداستفاده در این پژوهش، روش تحقیق کیفی بود. محقق از طریق مشاهده همراه با مشارکت، مصاحبه نیمه ساخت‌یافته، مصاحبه گروهی، عکس‌برداری و فیلم‌برداری به جمع‌آوری اطلاعات پرداخت. از طریق مصاحبه نیمه ساخت‌یافته و پرسش‌نامه‌ای که تهیه شد، از 100 خانوار روستایی در روستاهای زاخت، کوشک و مور، گرم و چاهک واقع در شهر مردهک از شهرستان عنبرآباد، اطلاعات موردنظر جمع‌آوری شد. نتایج این مصاحبه‌ها و مشاهداتی که صورت گرفت، نشان داد کپرنشینی از مزایای اقتصادی، کارکردی، اقلیمی، شیوه زندگی روستایی و خویشاوندی بیشتری و از طرفی از معایب اقتصادی، خویشاوندی، اقلیمی، شیوه زندگی و کارکردی کمتری نسبت به مسکن مدرن برخوردار بوده است. باوجود ساخت مسکن مدرن، کپر همچنان به‌عنوان الگوی پایدار مسکن روستایی در این جامعه روستایی خودنمایی می‌کند و سرپناه افرادی است که به دلایل اقلیمی، اقتصادی، کارکردی، خویشاوندی و شیوه زندگی روستایی، زندگی در کپر را به مسکن مدرن ترجیح می‌دهند.
- Abstract
- One of the most important problems in changing the rural areas is changing the patterns of habitation as well as building constructions. Altering the traditional rural habitation, which is based on the economical, climate, means of livelihood, and kinship situations, can cause harmful results about them. Through this point of view, we are going to show the stability and permanency of hut-living despite the ‘Rural Habitation Ameliorating Program’ through the hut-removing plan. The ‘Rural Habitation Ameliorating Program’ was devised in 1384 and even though the government built thousands of houses, still the inhabitants live in huts. The present research seeks to illuminate a habitation which coincides most to the investigated factors in the rural area, by surveying pros and cons of the economical, climate, and kinship, and functioning factors. The method used in this paper is qualitative. The information was gathered by half-built interview, group interview, taking photographs, and filming. By the means of half-built interview and a questionnaire, the data was collected from 100 families who lived in Zakht, Koushk & Mour, Garm & Chahak (villages in Mardahak, Anbarabad, Kerman Province). Results show that hunt-living advantages in economical, climate, means of livelihood, and kinship are more than their disadvantages. Despite of the existence of modern houses, hunts are much more patterned in the surveyed area and the inhabitants prefer it to living in modern houses. Keywords: hunt-living, hunt-removing, Anbarabad
