عنوان پایان‌نامه
فقر و فنادر مثنوی های عطار و مولوی
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 78321;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42035
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- حسین پارسی فر
- استاد راهنما
- حمیرا زمردی
- چکیده
- این رساله به بررسی آرا و عقاید بزرگان تصوّف و نویسندگان این قوم خاصّه عطار در باب «فقر و فنا» می پردازد. نام این طایفه همواره با فقر عجین و سرشته بوده و فنا نیز از اصطلاحات کاربردی صوفیّه است. نگارنده کوشیده است تفسیر و تلقی شیخ فریدالدین عطار نیشابوری را از این دو اصطلاح- در مثنوی های چهارگانه ی وی- بکاود و نقد و نظر عطارشناسان و گاهی مآخذ حکایات و روایات را نیز لحاظ کند. هرجا نیز سخن شیخ شباهتی با دیدگاه پیشینیان دارد یا در کتاب نثر وی- تذکره الاولیاء- آمده است، بازگفته شده است. برای شناخت خطّ سیرِ تعاریف و تفاسیر از «فقر و فنا» پیش از بررسی مثنوی های اسرارنامه، الهی نامه، منطق الطیر و مصیبت نامه و همچنین تذکره الاولیاء، در آغاز رساله به بررسی این دو اصطلاح در امّهات کتب صوفیه، پرداخته شده است. کلید واژه: فقر، فنا، مثنوی های عطّار، آثار و کتب صوفیّه.
- Abstract
- ندارد
