عنوان پایاننامه
ا ثر نسبت علوفه به کنسانتره در جیرههای بر پایه ذرت سیلو شده بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی - تغذیه نشخوارکنندگان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7450;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81997;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7450;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81997
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- داود بهرامی
- استاد راهنما
- ابوالفضل زالی, مهدی گنج خانلو
- چکیده
- هدف از این مطالعه، ارزیابی نسبت های مختلف علوفه به کنسانتره در جیره های بر پایه ی ذرت سیلوشده بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده بود.در این آزمایش از8 رأس گاو نژاد هلشتاین چند شکم زایش پرتولید، با شیرواری( 15± 120) روز، و میانگین وزن بدن(73/7± 594/6) کیلوگرم در قالب طرح پایه مربع لاتین4 × 4 تکرار شونده با طول دوره ی 21 روز استفاده گردید.در طول 4 دوره ی 21 روزه گاو ها با 4 تیمار مختلف تغذیه شدند که این تیمار ها شامل: 1) 60درصد کنسانتره،26 در صد ذرت سیلو شده،9 درصد یونجه خشک خرد شده و 5 درصد تفاله ی چغندر قند، 2) 60 درصد کنسانتره ،35 در صد ذرت سیلو شده و 5 درصد تفاله ی چغندر قند، 3) 57 رصد کنسانتره،38 در صد ذرت سیلو شده و 5 درصد تفاله ی چغندر قند، 4) 54 درصد کنسانتره،41 در صد سیلاژ ذرت و 5 درصد تفاله ی چغندر قند بود؛ که گاوها دو وعده در روز با جیره ی کاملا مخلوط شده تغذیه می شدند همچنین سه بار در روز در ساعت های 01:00، 09:00 و 17:00 شیر آنها دوشیده می شد و رکورد هر وعده ثبت می گردید و ترکیبات شیر هر هفته اندازه گیری شد. ماده ی خشک مصرفی انفرادی گاو ها به صورت روزانه اندازه گیری شد. میانگین هندسی اندازه قطعات خوراک و پس آخور بر اساس روش توصیه شده توسط دانشگاه پنسیلوانیا اندازه گیری گردید. فعالیت جویدن هر 5 دقیقه در طول 24 ساعت در هر دوره ثبت می گردید. در این ازمایش نشان داده شد که با افزایش نسبت علوفه به کنسانتره و افزایش سصح ذرت سیلو شده میزان ماده خشک مصرفی به صورت معنی داری افزایش داشت(0/05 < P) وهمچنین میزان فعالیت نشخوار و کل زمان جویدن با افزایش میزان نسبت علوفه به کنسانتره و افزایش سطح ذرت سیلوشده به صورت معنی دار افزایش یافت (0/05 < P) که موجب بهبود شرایط شکمبه و افزایش ترشح بزاق گردید. افزایش میزان نسبت علوفه به کنسانتره در جیره موجب افزایش PH شکمبه گردید که میتواند به دلیل افزایش میزان نشخوار و به طبع ان میزان ترشح بزاق باشد. با افزیش میزان ذرت سیلو شده در تیمارهای مشابه 1و2 ، تولید شیر به صورت معنی داری افزایش یافت اما تاثیر معنی داری روی چربی شیر نداشت.با افزایش نسبت علوفه به کنسانتره میزان پروتئین شیر به صورت معنی داری در تیمار دارای نسبت علوفه به کنسانتره ی بالاتر کاهش یافت. ولی تاثیر معنی داری روی سایر پارامتر های شیر تولیدی نداشت.
- Abstract
- The objective of this experiment was to Effect of forage to concentrate ratio (F:C) in corn silage based diets on performance of Holstein dairy cows. Eight multiparous Holstein cows (594.6 ± 73.7 kg body weight; 120 ± 15 days in milk) were used in a replicated 4 * 4 Latin square design with 21-d periods. During each of the 21d periods animal were offered one of four treatments that they were included: 1)60 percent concentrate, 26 percent corn silage, 9 percent alfa alfa hay and 5 percent beet pulp, 2) 60 percent concentrate, 35 percent corn silage and 5 percent beet pulp, 3) 57 percent concentrate, 38 percent corn silage and 5 percent beet pulp, 4) 54 percent concentrate, 41 percent corn silage, and 5 percent beet pulp. Cows were fed the total mixed rations (TMR) twice daily. Cows were milked 3 times a day at 01:00, 09;00, and 17;00 h. Milk production was recorded at each milking time. Milk composition was measured every week. Individual dry matter intake was measured daily. Geometric mean was Measurement particles size of feed and ort according to the method recommended University of Pennsylvania. Eating and ruminating activities were monitored visually for a 24-h in periods. The results showed that the DMI was increased significantly with increasing of corn silage and forage:concentrate ratio )F:C(. Moreover, the rumination activity and whole time of chewing were increased significantly with increasing of corn silage and F:C ratio which improved rumen conditions and increased the salivation. Rumen pH was increased with increasing of F:C ratio probably can be due to the increasing of rumination and salivation.and that the milk yield was increased with increasing of corn silage ratio in treatment but the effect on milk fat was not significant. With the increasing of forage to concentrate ratio, the protein of milk significantly was decreased compared to the high ratio treatment. Whereas the F:C ratio had no significant effect on other parameters of milk samples.