عنوان پایان‌نامه
تبیین مناسبات ایران و رژیم صهیونستی در دوره تاریخی قبل و بعد از انقلاب
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4472;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4472
- تاریخ دفاع
- ۲۷ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- امین معینی سده
- استاد راهنما
- محمدجعفر جوادی ارجمند
- چکیده
- پژوهش حاضر در تلاش است تا در راستای پاسخ به یکی از بنیادی‌ترین پرسش‌های مطالعات سیاست بین‌الملل، یعنی چرایی اتخاذ رویکردهای همکاری جویانه یا تعارض‌آمیز دولت‌ها در مواجهه با رویدادهای فرامرزی، مناسبات ایران و اسرائیل را در دو دوره تاریخی قبل و بعد از انقلاب اسلامی در پرتو کاوش قرار دهد. پرسش اصلی این پژوهش، چرایی اتخاذ رویکرد همکاری جویانه ایران در قبال اسرائیل در دوره تاریخی قبل از انقلاب و چرایی اتخاذ رویکرد مواجهه جویانه در دوران پس از انقلاب است. پژوهش پیش‌رو در چارچوب نظریه نقش سیاست‌خارجی به این پرسش پاسخ می‌دهد. فرضیه پژوهش در پاسخ به پرسش اصلی این است که منابع نقش داخلی و خارجی، مفاهیم نقش ملی سیاستگزاران ایرانی را به گونه‌ای شکل دادند که مهمترین پیامد آن همکاری ایران و اسرائیل در دوران قبل از انقلاب و تعارض آنها در دوران پس از انقلاب بود. یکی دیگر از اهداف جانبی این پژوهش، تلاش برای رفع ابهامات مفهومی و مصداقی از نظریه نقش سیاست‌خارجی است. در این راستا تلاش می‌شود تا با ارائه تعاریفی روشن از ساختار و مفاهیم این نظریه، گامی موثر در جهت غنای ادبیات پژوهشی در این حوزه برداشته شود.
- Abstract
- Present study seeks to respond to one of the most fundamental studies of international politics, the adopting of cooperative or conflicting approaches of governments in dealing with transnational events in connection with Iran and Israel in the two historical periods before and after the Islamic Revolution. The main question of this research is why Iran adopted cooperative approach to Israel in the pre-revolutionary period and conflicting approaches in the post-revolutionary period. This research answers the question in the framework of the theory of the role of foreign policy. The hypothesis of the research in response to the main question is that the sources of internal and external role have shaped the implications of the national role conception of Iranian policymakers and the most important consequence of that was Iran's cooperation with Israel in the pre-revolutionary period and its conflict in the post-revolutionary period. One of the other goals of this research is the attempt to resolve the ambiguities and giving an example of the theory of the role of foreign policy. In this regard, we are trying to provide a clear definition of the structure and concepts of this theory, and taking an effective step towards the richness of research literature in this field.
