عنوان پایان‌نامه
ورزش و سیاست رفتار شناسی جریان پان ترکسیم در خلق گفتمان تجزیه طلبی در ایران پس از انقلاب
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4094;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74903
- تاریخ دفاع
- ۳۰ تیر ۱۳۹۵
- دانشجو
- رضا اسداللهی
- استاد راهنما
- حبیب اله فاضلی
- چکیده
- ورزش مدرن همواره به عنوان ابزاری فرهنگی در راستا و مورد بهره¬برداری اهداف سیاسی قرار گرفته است. تعامل این دو، یعنی ورزش و سیاست در عصر جدید، به یکی از موضوعات پراهمیت تبدیل شده و حکومت¬ها می¬کوشند از ظرفیت¬های ورزش به بهانه¬ها و راهکارهای مختلف بهره گیرند. مهم¬ترین کارویژه¬ سیاسی و فرهنگی ورزش، بویژه ورزش پرمخاطبی چون فوتبال، کنترل و جهت¬دهی به افکار عمومی، نشان دادن چهره¬ای کارآمد از دولت یا حاکمیت و در نهایت ملت¬سازی است. اما ورزش، صرفاً مورد استفاده¬ دولت¬های ملی نبوده، بلکه این ظرفیت را داراست تا ابزاری در دست گروه¬های قومی و اقلیت¬های موجود در هر سیستم سیاسی نیز باشد که می¬کوشند از پتانسیل نسبی بالای آن در جهت نشان¬دادن مخالفت خود با حاکمیت سیاسی، بیان مطالبات جدایی¬طلبانه و یا تقویت هم¬گرایی قومی خود بهره گیرند. گفتمان نژادگرا و تجزیه¬طلب پان¬ترکیسم نیز در طول حیات خود همواره ابزارهای فرهنگی گوناگونی را برای بیان ایده¬ها و ادعاهای الحاق¬گرایانه¬ و تخیلی خود مطرح ساخته است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ-گویی به این پرسش است که نسبت بین ورزش و گفتمان نژادگرا و تجزیه¬طلب پان¬ترکیسم چه بوده و این نسبت در دوران بعد از انقلاب ¬اسلامی¬ به چه شکلی ظهور و بروز یافته است. ایده محوری پژوهش این است که جریان پان¬ترکیسم نیز به عنوان جریانی قوم¬گرا و دنبال¬کننده آرمان¬های واگرایانه هویتی و سرزمینی، از عرصه ورزش در جهت اهداف و مدعاهای خود بهره¬برداری می¬کند؛ این جریان در ایران و بویژه در دوره پس از انقلاب ¬اسلامی¬ و در دو دهه گذشته، ورزش و بخصوص رشته پرطرفدار فوتبال را محملی برای نشر پیام¬ها و پیشبرد اهداف تجزیه¬طلبانه خود قرار داده است و تیم فوتبال «تراکتورسازی-تبریز» پیشران و کانون توجه این جریان فکری و سیاسی برای بیان شعارهای واگرایانه خود بوده است.
- Abstract
- Modern sport has been always engaged as a cultural tool for political goals. Interaction between these two, which means sport and politic, has been turned into a very important subject in this time interval and governments try to use sport’s capabilities for different reasons with different clues. Most important usage of sport with political and cultural look, specialy some of most interested sport such as football, is controlling and also directing public minds, showing them good performance of government and finally making them satisfied. But sport is not just a useful for national governments, but also it has the capability to be treated as a tool for minority groups in any political systems which try to use its high potential for showing their opposition with existing political government, expressing their Separatist requests or improving their convergence with their own races. Racist and Separatist conversation of Pan-Turkism, also, has represented different cultural tools for expression of its own ideas and Irredentism claims. Current research is looking for answer of this question: what has been the relation between sport and racist, separatist conversation of pan-turkism and how it has been represented after Islamic revolution. Idea of this research is that: pan-turkism as a nationalist problem and also as a follower of identical divergence desires, engage sport field to direct its own goals and claims. This phenomena has used sport and specially football as a popular one, for advancement of its Irredentism goals and publication of its messages, in Iran and especially after Islamic revolution. “Teraktorsazi Tabriz” football club has been in center of this political and intellectual phenomena as a propulsion of this claims.
