بررسی نشانه شناسی سینمایی ذهنیت زن مدار از شخصیت های لیدی مکبث و ولمنیا در اقتباس های جدید.
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات انگلیسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79451;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79451
- تاریخ دفاع
- ۱۷ آذر ۱۳۹۵
- دانشجو
- فرشته سادات جاویدحسینی
- چکیده
- لیدی مکبث و وُلمنیا از جمله قویترین شخصیت های زن در تراژدی های شکسپیر هستند. آنها با جذبه، قدرت، و اراده آزادشان مسحور کننده اند. با این حال، با وجودی که این زنان بسیار تاثیرگذار نوشته شده اند، در اقتباس های بعد از شکسپیر به آن اندازه تاثیر گذار تعبیر نشده اند. این دفاعیه برآن است تا بحث کند هر دو این زنان نمونه ای از "زنان جنگجو" هستند و هویت و شخصیت آنها به شرایط "جنگجویی" آنها باز می گردد. سپس این تحقیق به سمت آن می رود تا بنگرد آیا ذهنیت این شخصیت ها از متن نمایشنامه تا نسخه های اقتباسی شان در سینمای مدرن دستخوش تغییر شده است یا خیر. جهت بررسی ذهنیت این دو شخصیت بر روی پرده سینما، تئوری فیلم زن مدار به عنوان چهارچوب تحقیق انتخاب شده است. تئوری فیلم زن مدار، از آغاز طلوعش به عنوان شاخه ای از جنبش فمنیسم، با اعتراض به نمایه های کلیشه ای زنان در سینما، سعی در بررسی ذهنیت زن مدار در فیلم ها را داشته، با رویکردی که بیشتر وابسته به نظریه های نشانه شناسی و روانکاوانه بوده است. ترزا دو لارتیس (Teresa de Lauretis) از جمله بنیانگذاران و تاثیرگذارترین چهره های منتقد فعال در این شاخه است که نشانه شناسی و روانکاوی را در رویکردش در کتاب تکنوژی جنسیت (Technology of Gender) به کار برده است نظریات وی می توانند پیچیدگی های این شخصیت های اصلی را روشن کرده، و بستر مناسبی برای قیاس آنها با همپایانشان در اقتباس های مدرنشان –چه سینما و چه صحنه تئاتر، و چه هالیوود و چه ژاپن- فراهم آورند. با این حال، گرایش های رومیِ شکسپیر نیز برای تکمیل این تحقیق لازم است تا بتوان انگیزش های اصلی ذهنیت شخصیت ها را دریافت. به این منظور این تحقیق رومیّت آثار شکسپیر را در دو نمایش مکبث و کوریولینوس متذکر خواهد شد. نظریات کوپلیا کان (Coppelia Kahn) که در کتاب شکسپیر رومی (Roman Shakespeare) مطرح کرده نیز به همین منظور استفاده خواهند شد. در آخر، این دفاعیه قصد دارد نقش تماشاچی زن را در تعبیر ذهنیت زن مدار این شخصیت های مونث در اقتباس های سینمایی ولمنیا و لیدی مکبث بررسی کند، و چگونگی اینکه جایگاه تماشاچی زن چطور می تواند اختلاف دوگاهنه زن/مرد را در این نمایش ها به هم بریزد.
- Abstract
- Shakespeare has always been lauded for creating timeless characters and storylines. This is more astonishing when one looks at his female characters who possess wit, stamina and stage presence unlike any other female character of their time –or the times to come. Among these women, the tragic ones, namely Lady Macbeth and Volumnia, leave a mark on the imagination of the spectators long after the viewing experience; a mark even more fixed than the one left by the male heroes of their plays. However, as impressive as these ladies have been written, they have not always been interpreted the same in the post-Shakespearean productions. Entering the 21st century ushered in cinematic adaptations, and gave way to new forms of cinematic criticism. To investigate these two characters’ subjectivities on screen, feminist film theory is offered as our frame of reference. Since its rise, feminist film theory, as a branch of feminism, attempted to object to the stereotypical portrayal of women and explore female subjectivity in films, mostly founded upon semiotics and psychoanalysis. Teresa de Lauretis’ theories can shed a light on complexities of the major characters, and on their portrayals in different adaptations –from stage to screen, Hollywood to Japan. De Lauretis is among the earliest and most influential critics to incorporate semiotics and psychoanalysis in her approach in groundbreaking book Technology of Gender: Essays on Theory, Film and Fiction (1987). Yet, knowing Shakespeare’s Roman inspirations is also essential to complete this study, and to know the original characters’ subjectivity. For this purpose, this paper wishes to point out Roman-ness of Shakespeare’s writing in both Macbeth and Coriolanus plays. Coppélia Kahn’s theories in Roman Shakespeare: Warriors, Wounds and Women (1997) will be applied for aim. Finally, this thesis intends to investigate whether acquiring subjectivity by cinematic versions of Volumnia and Lady Macbeth, or the failure of doing so, will affect the binary opposition of the male/female characters in the plays. Key Words: Roman Plays, Renaissance, Coriolanus, Macbeth, Lady Macbeth, Volumnia, Feminism, subjectivity, Feminist film theory, semiotics, cinema, de Lauretis, Kahn ? intentions of the