اجرای اجباری عین تعهد در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا
- رشته تحصیلی
- حقوق خصوصی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 447;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69268
- تاریخ دفاع
- ۰۶ مهر ۱۳۹۳
- دانشجو
- خدایار خسروانی
- استاد راهنما
- سید محمد طباطبائی نژاد
- چکیده
- افراد در جامعه بسیاری از نیازهای خود را از طریق انعقاد قرارداد با دیگران برطرف می کنند که اگر افراد به قرارداد خود عمل ننمایند و نظم جامعه و روابط اجتماعی را به هم زنند، حقوق ایران حق اجرای اجباری قرارداد را به متعهدله می دهد. اما در نظام های حقوقی دیگرکه اجبار به انجام عین تعهد، پذیرفته شده است، علاوه بر ضمانت اجرای اجبار به انجام عین تعهد، ضمانت اجراهای دیگر همانند فسخ و گرفتن خسارت و خسارت به صورت تنها نیز پذیرفته شده است که جایگاه این ضمانت اجراها در نظامهای مختلف متفاوت است. در حقوق ایران با عدم اجرای مفاد قرارداد، ابتدا باید متعهد را اجبار به انجام تعهد نمود و در هنگام تعذر اجبار است که می توان عقد را فسخ نمود. در نظام رومی – ژرمنی نیز از آنجا که قرارداد مفید تعهد لازم الاجرا است، اجبار پذیرفته شده ولی به صورت هم عرض با آن، اختیار فسخ معامله نیز به متعهدله داده شده است. در کامن لا، قرارداد مفید صرف تعهد است که درصورت عدم اجرا، شخص را متعهد به پرداخت خسارت می کند و اجبار به انجام تعهد در موارد محدودی اعمال می شود. اما اولاً با توجه به طولانی بودن دادرسی و مشکلات عملی، الزام متعهدله جهت رجوع به دادگاه و تقاضای اجبار، خود باعث عسر وحرج وی می شود؛ چرا که پیمودن مراحل دادرسی، به متعهدی که سوء نیت وقصد فرار از انجام تعهد دارد، اجازه میدهد تا اموال خود را مخفی یا به دیگران منتقل نماید. ثانیاً رشد جوامع و اقتضای سرعت در مبادلات اقتصادی، با عدم امکان فسخ به صورت اولیه و بدون نیاز به تعذر اجبار، تعارض دارد. بنابراین به نظر می رسد که راه حل حقوق ایران در این زمینه مناسب نباشد و بهتر است ضمن هماهنگی با نظامهای حقوقی دیگر، هم عرض شدن حق اجبار و فسخ و مطالبه خسارت پذیرفته شود. کنوانسیون بیع بین المللی کالا نیز اجرای عین تعهد را پذیرفته است مع هذا درماده28 خود اعلام می دارد که چنانچه دادگاه بر اساس قانون متبوع خود در موارد غیر مشمول کنوانسیون چنین رایی ندهد، مکلف به صدور حکم به اجرای عین تعهد نخواهد بود. اعمال قاعده اجبار دو راه مستقیم وغیرمستقیم دارد. اجبار مستقیم درصورتی است که با توجه به موضوع تعهد (تعهد به فعل یا ترک فعل، تعهد به تسلیم یا انتقال مال) مباشرت متعهد در اجرای آن لازم نباشد؛ بلکه از طریق مأمور اجرا یا شخص دیگر هم بتوان تعهد را اجرا نمود. ولی در اجبار غیرمستقیم از آنجا که موضوع تعهد جز با دخالت ومشارکت متعهد قابل اجرا نیست، باید از طریق غیرمستقیم، به متعهد فشار واردآورد تا تعهد را به انجام برساند. دو راه اجبارغیر مستقیم، اجبار مالی و حبس مدیون هستند. با توجه به اختلاف نظراتی که در حقوق ایران وجود داشته است، قانونگذار ماده 729 قانون آئین دادرسی مدنی سابق را حذف نموده است که جا دارد با تغییراتی مجدداً این ماده احیاء گردد. درمورد حبس مدیون نیز علی رغم انتقادات، قانونگذار با توجه به نظر مشهور فقهای امامیه، این ضمانت اجرا را پذیرفته است که با توجه به سوء نیت بسیاری از افراد در نقض تعهدات و عدم وجود سامانه جامع جهت دسترسی به اموال افراد، این امر نکته مفیدی در حقوق فعلی ما به نظر میرسد.
- Abstract
- Abstract People in the society answer their needs by contracting; whereas if one party of the contract fails to do his obligations and treat the social discipline, Iranian law will grant into the promisee the right of "specific performance". As well, specific performance has been accepted in many legal systems. Furthermore other remedies such as avoidance, charging of damages have been accepted in those systems. In the Iranian law, in the case of breach of a contract, firstly enforcement of promisor is obligatory , then if executing contract would not be possible, the other party may avoid from the contract and charge damages. Civil law system has accepted "specific performance" and charging of damages in parallel . Common law hasn't accepted "specific performance" but in some little instances. Iranian elementary remedy seems not to be efficient; because in the first, long proceeding will put the plaintiff into trouble. In the second, progress of societies and necessity of contract speed, is contrast with the Iranian remedy. So it's offered that "specific performance" & right of termination, be accepted in our legal system. "Specific performance" has two methods: straight & non-straight. Straight forced performance is executed when straightly engagement of promisor isn't necessary (promise to do, promise not to do a work, promise to delivery or transfer of property). In this cases obligation would be done by official of court or another person. But in the non-straight force, a court put the promisor in a pressure so that he does his promise. Non-straight force itself has two methods: financial force and imprisonment of retaining promisor. In Iranian law article 729 of civil procedure Act has been abolished. Whereas reviving of this rule is offered. Iranian law has passed imprisonment of debtor in accordance with "Feqh of Shiite". Recent remedy seems to be suitable in the current time. Furthermore there is not a perfect system for accessing promisors property into the plaintiff in Iran