عنوان پایاننامه
گفتمان اصلاحات از نظر تا عمل
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4261;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78116;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4261;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78116
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- جلال خضرائی راد
- استاد راهنما
- مجید حسینی
- چکیده
- گفتمان اصلاحات در حیات خودتناقض های اشکاری را تجربه کرده است که تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته است. واکاوی گفتمان اصلاحات نشان می دهد ماهیت نظری وسیاست های عملی اصلاح طلبان الزاما تابع این گفتمان نبوده است. مطالعه اسناد و شواهد موجود نشان می دهد گفتمان اصلاحات در عمل نتوانست ماهیت گفتمانی خود را انگونه که در بازی زبانی جلوه گر ساخته بود، متجلی کند. یکی از دلایل اصلی هژمونیک نشدن گفتمان اصلاحات در عرصه سیاسی ایران را باید در همین تناقضها جستجو کرد. محور اصلی پایان نامه حاضر تمرکز بر تناقضهای موجود در گفتمان اصلاحات و به یک تعبیر تناقض میان صورت بندی گفتمانی از یک سو و استراتژیهای اتخا شده برای هژمونیک کردن این گفتمان از سوی دیگر است. اصلاح طلبان برای هژمونیک کردن گفتمان خود به استراتژیها (یا اقداماتی) متوسل شدند که با صورت بندی اولیه گفتمانی آنها ( و به یک تعبیر شعارهایی که میدانند) در تناقض بود این پایان نامه با هدف واکاوی این مسئله و پرسشهای پیرامونی آن که هرکدام بخشی از مسائل ناگفته جامعه شناسی سیاسی فاصله سالهای 1376 تا 1384 را مطرح می کند در پی پاسخگویی به چرایی این مسئله است.
- Abstract
- Discourse clear contradiction reform has experienced in his life that has not been studied. Reform Discourse Analysis shows the theoretical nature of the practical policies of the reformists is not necessarily a function of this discourse. Studying the documents and evidence shows that reform Discourse was not able to practice their discourse as it was manifested in the language game, expressed does. One of the main reasons being the hegemonic Discourse political reforms must be sought in this contradiction. The main objective of this thesis focuses on the contradictions in the debate over reform and the formation of a perceived contradiction between discourse on the one hand and adopting strategies for hegemonic discourse on the other. Reformers for their hegemonic discourse strategies (or actions) appealed the original formulation dialogue with them (and to an interpretation slogans know) was in contradiction. This thesis aims to explore questions surrounding this issue and that each part of the unspoken political sociology between 1376 and 1384 raises seek to answer is why this issue.