عنوان پایان‌نامه
رابطه دین و دولت در جمهوری ترکیه
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3962;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71916
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- سعید انوری
- استاد راهنما
- داود فیرحی
- چکیده
- پرسش اصلی این نوشتار در باب رابطه¬ی دین با نهاد دولت در کشور ترکیه¬یِ عصر جمهوری است. بر اساس تعریف و توصیف هگل از مقوله¬ی دولت، و با عنایت به تاریخ نهاد دولت و اندیشه¬ی دینی در کشور ترکیه به این نتیجه می¬رسیم که دین در هیئت جنبشی سیاسی به نام محافظه¬کاری دینی، در ترکیب با لیبرالیسم اقتصادی و ملّی¬گرایی، توانست فضایی حائل میان دولت سیاسی و افراد جامعه¬ی دیندار ترک بیافریند. این فضای حائل که با مفهوم «جامعه مدنی» هگل قابل توضیح است، خود بخشی از اندامواره¬ی دولت به حساب می¬آید و بدین ترتیب می¬توان گفت دین با ایجاد جامعه¬ی مدنی، بخشی از بدنه¬ی کلّیِ دولت ترکیه را آفریده، و بدین وسیله اندیشه¬ی دینی و مردم دیندار این کشور را در نهاد دولت ادغام کرده¬است. روش تاریخی و رویکرد توصیفی نسبت به ایده¬¬ی محافظه¬کاری دینی، ترکیب این ایده را با ناسیونالیسم و لیبرالیسم اقتصادی نشان می¬دهد. از خلال این ترکیب، تفاهمی تاریخی میان ایدئولوژی حاکم و محافظه¬کاران دیندار شکل می-گیرد. این تفاهم برسازنده¬ی فضایی بینابینی میان دولت سیاسی و جامعه است. تاریخ دولت در ترکیه¬ی عصر جمهوری نشان می¬دهد ایدئولوژی کمالیسم، «دولت سیاسی» را با ساختاری دوگانه(ایدئولوژیک-دموکراتیک) بنا کرده¬است، و محافظه¬کاری دینی با سامان دادن شبکه¬ای از نهادهای مالی، رسانه¬ای، فرهنگی و آموزشیِ واسطه میان دولت سیاسی و جامعه، «دولت بیرونی» را پدید آورده¬است. محافظه¬کاران همچنین در قالب حزب عدالت و توسعه(AKP) دیندار با گذار از جامعه مدنی به درون دولت سیاسی موفق شدند قدرت نهادهای ایدئولوژیک این نهاد را محدود، و نهادهای دموکراتیک را از سیطره¬ی آن¬ها خارج کنند.
- Abstract
- The main question of this dissertation is about the nature of relationship between religion and state in Turkey during the republic era. According to Hegelian definition of the state and the history of state and religious thoughts in Turkey, one can conclude that religion in the form of a political movement called “religious conservatism”, in combination with nationalism and economic liberalism, could create an intermediate space between the political state, on the one hand, and the members (citizens) of the religious society of Turkey, on the other hand. In addition, this “intermediate space”, which can be explained by the Hegelian concept of “civil society”, is itself considered as a part of the state’s organism. Hence, one can argue that religion, by building a civil society, has created a part of the state and, as a result, has integrated religious people and thoughts into the institution of state. Also, by adopting a historical method and a descriptive approach to the idea of religious conservatism, one can show how this idea has combined with the ideas of nationalism and economic liberalism_ the combination through which a historical compromise between Kemalist ideology of state’s apparatus and religious conservationists has been reached. In other words, this compromise has constructed an intermediate space between the political state and the society. The history of state in Turkey during the republic era shows the fact that Kemalist ideology has established a political state with a dual structure (ideological-democratic), and also expresses the fact that religious conservatism, by organizing a network of media, financial, cultural, and educational institutions mediating between the society and the political state, has created an “external government”. Conservationists, also, represented by the religious Justice and Development Party (AKP), with a transition from the civil society to the state, has succeeded to limit the power of ideological institutions of the state and, moreover, to free the democratic institutions from the domination of them.
