عنوان پایان‌نامه
گفتمان پیشرفت ( توسعه) در تاریخ ایران معاصر
- رشته تحصیلی
- علوم سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3761;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67439;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3761;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67439
- تاریخ دفاع
- ۰۵ مهر ۱۳۹۳
- دانشجو
- محسن میرزازاده
- استاد راهنما
- حمید احمدی
- چکیده
- ایران در دوران مدرن از سه الگوی مشروعیت¬زای دموکراسی، عدالت و پیشرفت تاثیر پذیرفته¬است. با توجه به اهمیت¬یافتن دوباره¬ی مقوله¬ی پیشرفت در دوران کنونی و کمبود پژوهش¬های لازم در باب الگوی پیشرفت، در این پژوهش کوشیده¬ایم با کاربرد نسخه¬ی تازه¬ای از رهیافت/روش تحلیل انتقادی گفتمانِ نورمن فرکلاف چیستی گفتمان پیشرفت را در دو برش تاریخی یعنی دوره¬ی انقلاب سفید و عصر سازندگی بررسی¬کنیم و سیر دگردیسی و دگرسانی گفتمان پیشرفت و در پایانْ ذهنیت خاص اجتماعی-سیاسی ایرانیان را در گفتمان مزبور بکاویم. بر پایه¬ی چارچوب نظری/روشی فرکلاف، ما با بررسی متون سخن¬رانی حسن¬علی منصور و اکبر هاشمی¬رفسنجانی مختصات و ویژگی¬های گفتمان پیشرفت را در سه بعد سازه¬ی معنایی، ناسازه¬ی معنایی و راه¬برد سوژه ترسیم¬کرده، به درک چیستی رابطه-ی متقابل گفتمان پیشرفت چونان کردار گفتمانی و ذهنیت اجتماعی-سیاسی ایرانیان چونان ساختار اجتماعی دست¬یافته¬ایم. از جمله می¬توان گفت که مشروعیت¬زدایی و استفاده از الگوی زمان دو-وجهی از مهم¬ترین ویژگی¬های گفتمان پیشرفت هستند. از سوی دیگر گفتمان پیشرفت در عصر سازندگی با حفظ سویه¬های ملی¬گرایی و اسطوره¬ای رنگ¬وُبوی واقع¬گرایانه¬تری به¬خود گرفته و ذهنیت تاریخ¬گرای افراد نیز در اثر گفتمان پیشرفت از غایت¬مندی مطلق تاریخ به¬سوی غایت¬مندی نسبی تاریخ میل کرده-است.
- Abstract
- Iran in modern age was influenced by three legitimizing patterns: democracy, justice and progress. According to significance of the progress in our time and the lack of enough researches about the pattern, in this dissertation, I will try to use Norman Fairclaugh's new approach/method to know about the description of progress discourse. So, I focus on two periods: White revolution in 1963 and Sazandegi in 1989. To reach my goals, I select Hasan-Ali Mansur's lectures, the prime minister of Pahlavi regime and Ali-Akbar Hashemi-Rafsanjani' lectures, the president of Islamic republic regime. Thus, the evolution and transformation of progress discourse and following Iranian's particular subjectivity are reachable. Based on the approach/method, I distinguish meaning and contrastive systems and so subject' strategies to solve the contrasts. For instance, delegitimizing the regime and using two-side time model are main characteristics of the progress discourse. Besides, the Sazandegi's discourse tends to be realistic by keeping the nationalistic and mythological aspects. Under conceptualization of the discourse, historical subjectivity replaces absolutism in necessity of history with relativism in necessity of history.
