عنوان پایان‌نامه
نقش زبان در نظریه هژمونی آنتونیو گرامشی
- رشته تحصیلی
- زبانشناسی همگانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4153;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68815
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- نرگس علی محمدی
- استاد راهنما
- علی افخمی
- چکیده
- آنتونیو گرامشی در اندیشه‌ی سیاسی خود، مفهوم زبان را در ابعاد وسیعی به کار می‌گیرد تا از طریق آن هم خود زبان را در گستره‌ی اجتماعی – سیاسی بکاود و هم دیگر مفاهیم نظریه‌اش، نظیر هژمونی را شرح و بسط دهد. او با معرفی دو مفهوم دستورِ هنجاری و دستورِ خودانگیخته، اصطلاح هژمونی را توضیح می‌دهد و ابعاد انضمامی‌ترِ آن در کاربرد روزمره‌ی زبان را تبیین می‌کند. از این رهگذر او فلسفه و جهان‌بینیِ مشخصی را در هر برهه‌ی تاریخی مسلط می‌بیند. همچنین گرامشی به نقش زبان در دولت - ملت‌سازی می‌پردازد، زبان استاندارد عصر خود را مورد انتقاد قرار می‌دهد و زبانی مرکب از تمامیِ دستورهای خودانگیخته در سطح ملی را به مثابه‌ی زبان استاندارد معرفی می‌کند. او در مفهوم استعاره دقیق می‌شود و چگونگی استعاری شدن معانی قدیمی در درون واژه‌ها را با فرآیند هژمون شدن یک جهان‌بینیِ خاص، در یک دوره‌ی تاریخی توضیح می‌دهد. گرامشی همچنین معنای واژه‌ها را ثابت قلمداد نمی‌کند و معتقد است در طول زمان، همراه با تغییرات اجتماعی، معنا نیز دستخوش تغییر می‌شود. در نظر گرامشی زبان شدیداً در مناسبات سیاسی – اجتماعی درگیر است و تصور ساختاری انتزاعی برای آن، جدا از بافت انضمامیش غیرممکن می‌نماید. در این تحقیق، آرای گرامشی در قیاس با نظریه زبانی ولوشینوف قرار داده‌شده‌است. زبانشناسی مورد نظر ولوشینوف نیز به شدت اجتماعی است. بررسی نظرات گرامشی درباره‌ی زبان، از منظر اصول نظریه‌ی زبانیِ ولوشینوف، مهر تأییدی است بر نزدیکی اندیشه‌ی این دو متفکر. هژمونی و آگاهی سیاسی مورد نظر گرامشی تا حد زیادی از طریق مفاهیم زبانی - که در نظریه‌ی ولوشینوف نیز حضور دارد – حاصل می‌شود. واژگان کلیدی: گرامشی، ولوشینوف، هژمونی، استعاره، دولت - ملت، دستور هنجاری، دستور خودانگیخته
- Abstract
- Antonio Gramsci exercises the concept of language in a wide range to investigate language itself, in a social – political domain, and to clarify other concepts of his theory like hegemony. He introduces two concepts: normative grammar and spontaneous grammar. By these two, he elaborates on the concept of hegemony and defines concrete aspects of that in every day language usage. In this way, he uncovers a world view and a philosophy dominated in every historical epoch. Gramsci, also deals with the function of language in constructing nation – state, criticizes the standard language of his time, and proposes a language which is the integration of all spontaneous grammars as the national- standard language. He concentrates on notion of metaphor and explicates how meanings turn archaic within words through the process in which a special world view becomes hegemon in a certain period of time. He, also believes meaning of words are not fixed and through social changes they transform too. In Gramscis view language is strictly mingle with social – political relations and it is impossible to presume an abstract structure , segregated from it`s concrete context. In this research, we use Voloshinov theory to examine Gramsci`s ideas. Voloshinov linguistics is very social sensitive. By reviewing Gramsci`s theory on language, on the basis of Voloshinov language theory, the proximity of their thought becomes clear. Hegemony and political consciousness in the thought of Gramsci, to the wide extent, achieved through linguistic concepts. Key words: gramsci, voloshinov, hegemony, metaphor, nation – state, normative grammar, spontaneous grammar
