عنوان پایان‌نامه
بررسی رجز و رجز خوانی ( هما ورد خوانی) درشاهنامه فردوسی
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4582;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81531;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4582;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81531
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- سیدعلی عاملیان
- استاد راهنما
- شهرام آزادیان
- چکیده
- موضوع این پایان نامه بررسی رجز و رجزخوانی در شاهنامه فردوسی است. در فصل نخست، معنای لغوی و اصطلاحی رجز بررسی شده و ضمن ارائه تعریف از رجز و رجزخوانی و برشمردن برخی ویژگهای این سنّت کهن جنگاوری، نمونه هایی از حماسه های کهن اقوام مختلف ذکر گردیده است. در فصل دوم به بررسی شکلی و ظاهری رجزهای شاهنامه و ارائه آمارهای لازم پرداخته شده است. فصل سوم به بررسی موضوعات اساسی به‌کاررفته در رجزهای شاهنامه، مانند ذکر توانمندیها، پند و اندرز، دشنام دادن، تمسخر، هماوردطلبی و... اختصاص یافته است. در فصل بعد، کارکردهایی که رجزخوانان از گفتن رجز مدّنظر داشته اند، بررسی شده است؛ کارکردهایی همچون تهدید، تحقیر و مفاخره. در فصل پنجم، بر اساس آنچه که در فصل سوم و چهارم گفته شده، ساختار رجز را در شاهنامه بررسی و الگوهای پرکاربرد را ارائه شده است. در فصل ششم نیز به بررسی بلاغت در رجزهای شاهنامه پرداخته و صناعات ادبی پرکاربرد در رجزهای شاهنامه برشمرده است.
- Abstract
- The subject matter of this thesis is studying brag and boasting in the Shahnameh of Ferdowsi. In the first chapter, the author reviews the literary and idiomatic meaning of brag and presents a definition of brag and boasting. He also enumerates some features of this ancient tradition of warfare and gives several examples of this phenomenon existing in the ancient epics of different peoples. The second chapter is devoted to the formal study of brags in Shahnameh and the presentation of required statistics. The third chapter addresses the main themes used in Shahnameh such as mentioning capabilities, advices, cursing, scorning, defying, etc. The next chapter examines the functions of boasting; these functions include threatening, humiliating, and vaunting. The fifth chapter studies the structure of brag in Shahnameh, based on what presented in the third and fourth chapters, and provides the frequent patterns. The sixth chapter analyses rhetoric in the brags in Shahnameh and enumerates its frequent figures of speech. Keywords: brag, boasting, Shahnameh of Ferdowsi, epic, warfare procedures, battle, dialogue.
