عنوان پایان‌نامه
هویت، سبک زندگی و علایق زیبایی شناختی در فضای شهری: مطالعه تطبیقی در دو مجتمع مسکونی در شهر تهران
- رشته تحصیلی
- علوم اجتماعی - مردم شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70156;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4817
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- مریم حسین یزدی
- استاد راهنما
- ناصر فکوهی
- چکیده
- چکیده از بین رفتن حس تعلق خاطر به محیط زندگی و به تبع آن مشکلات هویتی، نیاز به آرامش روان در زندگی پر تنش شهری ، تغییر الگوهای زندگی و رفتاری مردم در ارتباط با فضا و سبک معماری و نیز فقدان عرصه ای کارآمد برای خلق خاطره و انبساط خاطره در زندگی شهری، از مسائلی است که این رساله درصدد یافتن راهی برای پاسخگویی به آنها است. در این نوشتار تلاش شده است تا از طریق مقایسه ی دو مجتمع مسکونی واقع در مناطق 15 و 1 تهران و با اتخاذ رویکردی کیفی از طریق مشاهده و مصاحبه، با نمونهد گیری هدفمند، به بررسی این مسأله پرداخته شود که تأثیر و تأثر سکونت در مجتمع های مسکونی در سبک زندگی و علایق زیبایی شناختی ساکنان چگونه بوده است و جنبه های مثبت و منفی این تغیررات بررسی شود. یافته ها حاکی از آن است که با تغییر معماری مسکن، هنجارها و قواعد جدید بوجود آمده است. ارتباط مستمر با فضا و گذراندن اکثر اوقات خود در خانه، رابطه مستقیمی با تعلق خاطر و حس مثبت نسبت به مکان دارد، چرا که این افراد انباشت تجربیات و خطرات روزمره از مکان زندگی خویش دارند که با هویت مکانی تبلور می یابد؛لذا ساکنین پروانه، به مرحله هویت مکانی و ساکنین قیطریه به هویت مکان رسیده اند. هویت مکانی در مرحله ای بالاتر از هویت مکان قرار دارد و در اثر رابطه ی مستمر با مکان حاصل می شود. کلید واژگان: مجتمع مسکونی، هویت، هویت مکانمند، حس تعلق خاطر، دلبستگی مکانی، خاطره مکانی، سبک زندگی، زیبایی شناسی
- Abstract
- Abstract The loss of sense of belonging to environment, followed by identity matters, the need for mental tranquility in stressful urban life, change of life and behavioral patterns of people in relation to space and architecture and also lack of an effective realm for creating memory and memory expansion, are among the issues the present thesis seeks to find a way to answer them. By comparing two residential complexes located at zones 15 and 1 of Tehran and with adopting a qualitative approach via interview and observation, using purposeful sampling, it has been attempted in the present paper to investigate the quality of residence’ effect in residential complexes on lifestyle and aesthetic interests of residents and also the positive and negative aspects of these changes. Findings indicate that with housing architecture being changed, new norms and rules have been emerged. There is a direct relationship between constant contact with space and spending most of one’s time in home and sense of belonging and positive feeling toward place, because these people enjoy accumulated daily experiences and memories of their living place, crystalized with spatial identity; Thus, Parvane’s residents have reached spatial identity and Gheytarieh’s residents have reached locatin identity. Spatial identity is a level higher than location identity and is as a result of a constant contact with place. Keywords: Residential Complex, Identity, Spatial Identity, Sense of Belonging, Spatial Attachment, Spatial Memory, Lifestyle, Aesthetics.
