عنوان پایان‌نامه
بررسی تحلیل ومقایسه دو نویسنده داستان های کوتاه محمد علی جمالزاده و عمر سیف الدین
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4002،;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64610
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- سنان جریان
- چکیده
- داستان نویسی به عنوان یک نوع ادبی که در ادبیات تمام یا اغلب ملت¬ها از جمله فارسی و تُرکی وجود دارد، جا دارد به عنوان موضوعی در ادبیات تطبیقی بررسی شود.اهمیت مطالعه و بررسی ادبیات ایران و ترکیه به دلیل داشتن ارتباط بسیار نزدیک، بسیار مهم است داستان نویسی یک نوع ادبی پر طرف دار است که در ادبیات تمام جهان با تلاش وهمت خاص دنبال می شود به دلیل اهمیت این آثارجا داردکه از دید ادبیات تطبیقی نیز مورد توجه قرار گیرد از این رو با طرح دو نویسنده آغازگر در ادبیات ایران و ترکیه یعنی جمالزاده وسیف الدین ومقایسه داستانهای ایشان سعی شده که مشترکات هردو نویسنده مورد بررسی وتحلیل قرارگیرد وتفاوتهای این دو با هم نیز مشخص گردد از این رو با بررسی داستانهای سید محمد علی جمالزاده و عمر سیف الدین و معرفی دو نویسنده و مقایسه تعدادی از داستانهای آنها که جایگاهی والا در ادبیات هر دو ملت دارند سعی بر ان شده که مشترکات هر دو نویسنده را تحلیل کرده.نگارنده در صدد بر آمده است تا با مقایسه داستان نویسی دو نویسنده تفاوتهای آنها را مشخص کرده. این پزوهش به سه فصل مجزا تقسیم شده که در فصل اول زندگی نامه و به بررسی آثار جمالزاده پرداخته شده و فصل دوم نیز زندگی نامه و آثار نویسنده ترک عمر سیف الدین مورد بررسی قرار گرفته و فصل سوم به مقایسه آثار هر دو نویسنده پرداخته شده و فصل چهارم شامل نتیجه گیری و پیشنهادات و فهرست منابع می باشد. داستان کوتاه نویسی در ترکیه باتوجه به ادبیات مردمی وملی و فرهنگ عوام پدیدآمد عمر سیف الدین که هنر رادر عکس برداری از واقعیتها می دید دراواخر عمر خویش به بازنویسی و باز آفرینی برخی از افسانه های بومی پرداخت حسنِ داستانهای او، در زبان ساده ای است که وی در نوشتن آنها به کار گرفته است است زبانی ساده وعادی. داستانهای کوتاه عمر سیف الدین دارای بسیاری از ویژگی های داستان مدرن است.عمر سیف الدین یکی از نویسندگانی است که با استفاده از تکنیک های مدرن غربی وبا خلق شخصیت های ماندگار بیشترین تاثیر را بر توسعه وشکل گیری داستان کوتاه در ادبیات ترک گذاشته است داستانهای عمرسیف الدین در میان داستهای کوتاه ادبیات ما که به سبک غربی است واز عمر آن مدت زیادی نمیگذرد واز اهمیت ویژهای برخورداراست وی پیش از140داستان کوتاه دارد که این سبک ادبی باعث ماندگاری ومحبوبیت وی شده است.عمر سیف الدین یکی از نویسندگانی استکه پایه های جریان ادبیات ملی تر کیه را بنا نهاده است ودرآثار خود برای شکل گیری هویت ملی تلاش کرده است ودر داستانهایش مضامین همچون افتخار به تاریخ مبارزه برای وطن حس اعتمادبه نفس را ترویج کرده است .وبه ارزشها و فضلت های اخلاقی،درسکاری مفاهیمی از این قبیل پرداخته است موضوعات داستانهای وی تارخ قهرمانان ترکیه، خاطرات کودکی ، جوانی وخدمت در ارتش ،زندکی روزمره،افسانه ها،داستانهای عامیانه ومضامین است که احساسات ملی را بر می انگیزاند.
- Abstract
- Narrating ,as a category of literature which is present in many languages including Persian and Turkish, deserves investigation through comparative study. studying Iranian and Turkish literature is so important, because of close interrelations. Narrating is a famous genre which is followed intensively and passionately in all cultures around the world, thus it deserves to be studied from the comparative point of view. Choosing two pioneer authors in Iran and Turkey, that is, Jamalzade and Seyfettin and comparing their stories, this thesis tried to study and analyze their commons and identify the differences. This thesis analyzed the common points between these authors, studying the stories written by Siad Mohammad Ali Jamalzade and Omar Seyfettin and comparing some of great stories of them which are eminent in the literature of each nation. Analyzing the stories of these two authors, the author tried to identify their differences. This research consisted of three distinct chapters: the first chapter presents the biography and works of Jamalzade; biography and works of Omar Seyfettin are introduced in the second chapter; and the third chapter compares the works done by the two author; finally, chapter four concludes and presents some recommendations and the references. Writing short stories emerged from the national and public literature and community culture. Omar Seyfettin, who was considering photographing the facts as an art, reproduced and revised some of the native myths in last years of his life. The great strength of his stories is the simple tone in writing, which is fully common and ordinary.
