عنوان پایان‌نامه
بررسی شیوه های بیان مفاهیم عرفانی مشترک در مصباح الهدایه ومفتاح الکفایه و مثنوی معنوی
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 3080،;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78668
- تاریخ دفاع
- ۱۳ خرداد ۱۳۹۳
- دانشجو
- مریم کوشا
- استاد راهنما
- روح اله هادی
- چکیده
- مثنوی مولوی مهمترین کتاب تعلیمی در حوزه عرفان است که تأثیر بسیاری بر ادب فارسی داشته است. برای روشن شدن دلیل این تأثیر و ماندگاری، آن را با کتاب مصباح‌الهدایه و مفتاح‌الکفایه اثر عزالدین محمود کاشانی که از آثار مدرسی تصوف است، مقایسه کرده‌ایم. هدف از این پژوهش بررسی مفاهیم مشترک عرفانی و همچنین چگونگی شیوه بیان این مفاهیم در این دو کتاب است. در حقیقت می‌توان گفت وجه اشتراک این دو اثر، یکی موضوع آنهاست که «تصوف و سلوک» است و دیگر اینکه هر دو مربوط به متون کلاسیک عرفانی تاریخ ادبیات فارسی است و مصنّف هر دو کتاب از رجال شاخص این مکتب ـ گرچه در سطوحی نابرابر ـ هستند. در مقایسه این دو کتاب 86 مبحث اصلی مشترک یافته‌ایم که مباحث فرعی و مرتبط به آن نیز در ذیل آن آمده است. مفصل‌ترین این مباحث، «علم»، «نفس»، «خواطر» و «دل» هستند که هر دو مؤلف بدان توجه ویژه کرده و درباره آن سخن گفته‌اند. نکته‌ای که در بررسی این مباحث باید به آن توجه داشت، این است که مولوی براساس تداعی آزاد و جریان سیال ذهن مطالب عرفانی را بیان می‌کند و با طرح قصه‌های جذاب مخاطبان را در جهت پذیرش مطالب خود اقناع می‌نماید؛ اما عزالدین بیاناتش را به آیات و احادیث و اقوال بزرگان مشایخ مستند کرده است و این تفاوت شیوه بیان ناشی از دو مشرب عرفانی متفاوت است. مولانا از سرآمدان تصوف عاشقانه و عزالدین محمود صوفی عارف متشرع و زاهد است.
- Abstract
- چکیده انگلیسی ندارد
