عنوان پایان‌نامه
خوانش تاریخ گرایی نو در آثار جین استین - کلیسای نورث انگر- و - ترغیب-
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات انگلیسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 687;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70617
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- سیده فرناز آل محمد
- استاد راهنما
- زهره رامین
- چکیده
- کلیسای نورت انگر وترغیب از جین آستن گرچه جایگاه مجادله آمیزی دارند به عنوان دو اثر کلاسیک در دنیای ادبی جای دارند. هم چنین این دو رمان توجه بسیاری از منتقدین ادبی را به خود جلب کرده. کلیسای نورت انگر و ترغیب به تجربه خود نویسنده شباهت دارند و می توانند به عنوان تاریخ مکتوب زنان در دوران ادبیات ویکتوریا به حساب آیند. بنا بر این، این دو اثر نیاز مبرمی برای تحلیل براساس خوانش تاریخ گرایی نو به شمار می آیند. بر اساس نقد تاریخ گرایی نو، این رساله روابط بین تاریخ و این رمان های مورد نظر را بحث می کند. تاریخ گرایان نو تاریخ را به عنوان پیشینه ادبیات به حساب نمی آورند. به جای ان، تمرکزشان برروی تعامل فعال تاریخ و ادبیات است. تاریخ گرایان نو میپندارند که خلق اثر ادبی فرآیند چرخش گفتمان ها در دوره نویسنده است. در خلق این دو اثر، آستن هم چنین در باره مبادله عقاید از طریق گفتمان های مختلف، شبکه قعالی از معانی اجتماعی که در زمان و مکانی که متون نوشته شده است : ازدواج و روابط میان زن و مرد، به ما می گوید. علی رغم این حقیقت که گفتمان های عصر وی درون آثارش قرار دارند، در عین حال عناصر برانداز نیز قابل ردیابی هستند. تاریخ گرایان نو عموما بر ساز و کار قدرت تمرکز دارند و می پندارند که قدرت و واژگونی با یکدیگر هم زیستی می کنند. گرچه واژگونی توسط قدرت مهار میشود، مردم هوز می توانند آن را حس کنند. عناصر برانداز در رمان های آستن توجه منتقدین را به خود جلب کرده. تاریخ گرایان نو بر تعامل فعال میان تاریخ و ادبیات تمرکر دارند و گمان می برند که ادبیات در شکل گرفتن تاریخ نقش دارد. مطالعه این دو رمان کلیسای نورت انگر و ترغیب بر اساس خوانش تاریخ گرایی نو و کشف روابط میان عنصر برانداز در رمان ها و تاریخ می توان نتیجه گرفت که گفتمان های غالب توسط هر رفتار مقاومتی مهار میشوند.
- Abstract
- Jane Austen`s Northanger Abbey and Persuasion stand as classics in the literary world. However, these two works also have a disputable position in the literary world. These novels also draw the attention of literary critics. Northanger Abbey and Persuasion resemble the author's own experience, and can be considered as a recorded history of the women in the Victorian literature. Therefore, these works cry out for a New Historical analysis. Based on New Historical literary criticism, this thesis discusses the relationship between history and these selected novels. New Historicists do not consider history as the background of literature. Instead, they focus on the active interaction between history and literature. New Historicists assume that the creation of a literary work is a process of circulating discourses in the author's epoch. In the creation of Northanger Abbey and Persuasion, Austen also tells us about exchanges of ideas through various discourses, the dynamic web of social meanings operating in the time and place in which the texts were written: the marriage and the relationship between men and women. Despite the fact that discourses of her time incorporate within her works, yet subversive elements are also traceable as well. New Historicists usually focus on the operation of power, and they assume that power and subversion usually co-exist. Though subversion may be contained by power, people can still sense it. The subversions in Austen's novels also draw critics` attention. New Historicists focus on the active interaction between history and literature, and assume that literature has the function of shaping history. Reading Northanger Abbey and Persuasion through the lens of New Historicism and exploring the relationship between the subversion in the novels and history, it can be concluded that the dominant discourses contained any act of resistance.
