عنوان پایان‌نامه

بررسی جریان های موازی شعر نیمایی



    دانشجو در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی جریان های موازی شعر نیمایی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    زبان و ادبیات فارسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4238;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71361
    تاریخ دفاع
    ۱۷ آذر ۱۳۹۴
    استاد راهنما
    سیدمصطفی موسوی راد

    قرائت غالب تاریخ ادبیات معاصر فارسی و بالاخص شعر نو عملاْ منحصر به ذکر تاریخ ادبی جریان و نیز تحلیل آثاری است که اسماْ یا رسماْ ذیل شعر نو نیمایی قرار گرفته اند. در این میان هر آنکس که جز از طریق نیما در پی تدوین جریان نویی در شعر فارسی رفته باشد از تاریخ ادبیات آن دوره حذف شده است. کما اینکه در کمتر کتاب تاریخ ادبیات میتوانیم نامی از تندرکیا و یا محمد مقدم پیدا کنیم. به علاوه بررسی دقیق تاریخ ادبیات که لازمه گذر از یک دوره ادبی و ورود به عصر جدید است بدون شناخت عمیق همه فعالان حتا آنها که از حوزه نمادین و بدنه اصلی ادبیات بیرون بوده اند حاصل نمیشود. در این راستا پایاننامه پیش رو تلاش کرده است نقاط تاریکی از تاریخ شعر نو فارسی را که به جهت حاشیه ای بودن از خاطر ها رفته است و یا هیچ گاه بررسی بی طرفانه و موشکافانه نشده است را گزارش کند. در این راه ما پس تحلیلی مختصر از اوضاع سیاسی و اجتماعی بازه مورد نظر (1299-1320) تلاش میکنیم که شعر و زندگی شاعرانی چون تندرکیا، محمد مقدم و نیز ذبیح بهروز، مناسبات ایشان با جریان شعر نو و در واقع نقش یا تاثیر ایشان را در شکل گیری این جریان نشان دهیم. در کنار این موارد عدم دسترسی مخاطبان و نیز محققان شعر نو به آثار این شاعران خود از دلایل عمده سوء برداشت و نیز کج فهمی نقش و تاثیر کار آنها در ادبیات فارسی بوده است. به همین دلیل در پایان هر فصل نگارنده تلاش کرده است کتابشناسی دقیق هر شاعر را بگنجاند. همینطور نمونه هایی از اشعار نیز در پایان و یا اثنای هر فصل تعبیه شده است. در پایان این پژوهش تلاشی است برای باز معرفی چند تن از شاعران پیشرو در عصر رضاشاهی که بر اثر سایه سنگین نیما و نیماییان و همینطور مخالفت سرسختانه فعالان ادبیات فارسی به مرور جایگاه خود را در حافظه مخاطبان ادبیات مدرن از دست داده اند. کلید واژه ها: نیما یوشیج، بدنه اصلی شعر نو، شاعران پیشرو غیر نیمایی، تندرکیا، محمد مقدم، تاریخ ادبیات معاصر فارسی
    Abstract
    There is no room for doubt that Nima Youshij had played the most important role in the process of emerging Persian Modern Poetry. Having said that, however, we cannot neglect other pioneer poets’ attempts in preparing the environment of Persian literature for adapting with the novel literary achievements which in turn were conducive to a general improvement in intellectual class. In other words, other avant-garde poets namely Mohammad Moghadam and Tondar Kia had considerable shares in introducing this new phenomenon in the very beginning of the current solar century. To begin with, in this thesis we are going to investigate the political and social condition of Iran, especially broad-minded people, during a twenty years period between 1920 and 1941 which is coincided with the Reza Shah’s domination. In fact, we shall analyses the pioneer works and their poets career based on the cultural studies approach, and we hope to illuminate the dark side of the history of modern Persian poetry which have been overlooked throughout these recent decades. That is to say, not only shall we discuss the sociological and political aspects of the corresponding period, but also we will attempt to find out a direct correlation between the society situation and the likelihood of creating an avant-garde masterpiece. Another point that should be made here is the uniqueness of this text among other its academic counterparts. Unfortunately we have not any accurate study on this certain literary era, though it can be widely seen that a numerous literary histories contain a huge amount of false data about that. It means, having any accruable information about this issue, most of the literary scholars have engaged in writing books and essays and it can be a considerable motivation for starting this research. In a nutshell, with many untrustworthy writings in the field of modern avant-garde poetry, most of the students may become deviated from the right way of literary research. Thus, this text is willing to make a small proportion of this enormous history of literature more clear.