عنوان پایاننامه
اصل متعارف بودن در حقوق قراردادهای ایران و اروپا
- رشته تحصیلی
- حقوق خصوصی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73926;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002271
- تاریخ دفاع
- ۱۵ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- مژده حیدری سورشجانی
- استاد راهنما
- جلیل قنواتی
- چکیده
- چکیده متعارف بودن یکی از اصول حقوقی است که به طور گسترده در حقوق مدرن قراردادها مطرح شده است. از این رو بررسی این اصل که دارای مبانی عقلائی و اخلاقی است در حقوق قراردادهای اروپا و نیز تعیین جایگاه آن در حقوق قراردادهای ایران و رفع ابهام از آن، از اهمیت خاصی برخوردار است. اصل معقولیت و متعارف بودن به عنوان یک قاعده رفتاری و اصل مسلم حقوقی در حقوق قراردادهای اروپا و اسناد بین المللی شناخته شده است. کنوانسیون بیع بین المللی کالا، متعارف بودن را به عنوان یک اصل کلی حقوقی مطرح کرده و دیگر اسناد نیز از قبیل اصول حقوق قراردادهای اروپا، اصول و قواعد نمونه حقوق خصوصی اروپا، حقوق مشترک بیع اروپا، اصول قراردادهای تجاری بین المللی و ... نیز به طور صریح و ضمنی به این اصل حقوقی اشاره کرده¬اند. متعارف بودن در حقوق قراردادها مراحل مختلفی را طی کرده است و به معنای آنچه که یک انسان متعارف در اوضاع و احوال مشابه انجام می¬دهد و دارای خصیصه اخلاقی و عقلائی است، به کار می¬رود. این اصل حقوقی که از ادراکات عقلی بشر سرچشمه گرفته است، حقوق خصوصی و به ویژه حقوق تعهدات را تحت تأثیر قرار می¬دهد و نه تنها در قلمرو قراردادها بلکه در حوزه حقوق عمومی، حقوق کیفری، مسئولیت مدنی و ... نیز کاربرد دارد و با اغلب دکترین¬های جدید حقوق قراردادها از جمله حسن نیت و سوءاستفاده از حق ارتباط دارد. این امر سبب شده است که امروزه متعارف بودن به عنوان یک اصل کلی حقوقی مورد بررسی قرار گیرد. اصل متعارف بودن با خصوصیت محدود کنندگی و تکمیلی بودن در حقوق اروپا بر مراحل مختلف قرارداد حاکم است و متناسب با کاربرد خود از ضمانت اجرای حقوقی برخوردار است. در حقوق ایران هرچند تصریحی راجع به اصل متعارف بودن وجود ندارد، با این وجود با توجه به ارتباط حقوق اسلام با اخلاق و عقل و عقلائی بودن احکام اسلامی و امضایی بودن احکام معاملات در اغلب موارد که در حقیقت، تأیید رویه متعارف در معاملات بوده است و استناد فراوان به عرف و عادت در حقوق قراردادها و کاربرد عقل و بنای عقلا و قوانین حاکم بر مرحله انعقاد، اجرا و تفسیر قرارداد که حاکی از اهمیت فراوان عرف است می¬توان متعارف بودن را به عنوان یک اصل حقوقی مورد توجه و پذیرش قرار داد. واژگان کلیدی: متعارف بودن، عقلایی بودن، اخلاقی بودن، اصل حقوقی، حقوق اروپا، حقوق ایران
- Abstract
- Abstract Reasonableness being one of the legal principles that discussed in the modern law of contract. Therefore the review of this principle that having rational and moral basis in contract law in Europe and to determine it,s position in contract law in Iran and it,s clearing is of particular importance . Principle of reasonableness as a behavioural rule and the principle of law certainty known in European contract law and international documents. United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods raised the reasonableness principle as a general principle of law and other documents such as the Principles of European Contract Law, Principles, Definitions and Model Rules of European Private Law, Common European Sale law, Unidroit Principles of International Commercial Contracts and ect, explicitly and implicitly referred to this legal principle . Reasonableness passed different stages during the normal contract law, and means what is used a reasonable person in similar circumstances, and has a moral and rational character. This legal principle that originated from human intellectual perception, affect private law and especially the obligations law and not only in the law of contracts but also is used in the field of public law, criminal law, civil liability and to be related by most new doctrine of contract law, including good faith and abuse of right . This has led to what is now the reasonableness as a general principle of law .The principle of reasonableness as a supplementary and limiter principle governing on various stages of the contract in European law and has legal sanctions are appropriate to it,s function. In Iranian law, although there is no affirmation of the principle of reasonableness, however, regarding the relationship between Islamic law, morality, wisdom and rationality of Islamic sentences and signature of transaction,s sentences in most cases ,Confirmation of reasonable procedures have been approved in transactions