عنوان پایاننامه
بررسی مقایسه شخصیت پردازی در دو رمان از سیمین دانشور و غاده السمان ( جزیره سرگردانی و الروایه المستحیله )
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71080;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4186
- تاریخ دفاع
- ۱۰ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- بثینه شموس
- چکیده
- رمان از انسان سخن میگوید و به دغدغههای انسان پاسخ میدهد. انسان رمان، شخصیت نامیده میشود. پژوهش حاضر برای شناخت وضعیت انسان به بررسی و مقایسه ویژگیهای شخصیّت و شخصیّتپردازی، نظامها یا گفتمانهای ادبی یا غیر ادبی مؤثر در آفرینش شخصیّتها و ارائه و نمایش آنها در دو رمان جزیر?سرگردانینوشتهسیمیندانشوروالرّوایهالمستحیلهاثرغاده السّمّان میپردازد. دانشور، سرگردانی انسان در یک دوره خاص را ترسیم میکند اما هدف السّمّان، رهایی زن و عرض سختیهایی است که زن در جامع?محافظهکارباآنمواجهاست. هر دو نویسنده غالباً از روش شخصیّتپردازی مستقیم بهره بردهاند. و هردونویسندهازشیوههاییچونگفتگو،شخصیّتپردازیازطریقعملورفتار،شخصیّتپردازیبهشیو?جریانسیالذهن،شخصیّتپردازیازطریقتوصیفظاهریو شخصیّتپردازی از طریق نام استفاده کردهاند. غم زنان داستانهای غاده با غم زنان داستان سیمین متفاوت است؛ زنان داستان غاده معمولاً بر مردان شورش میکنند اما زنان داستان سیمین پذیرنده و منفعل هستند و در دست انتخاب مردان. از لحاظ اقتدارگرایی در عرص?سیاسیهر دو نویسنده خوب نشان دادهاند که نظام سیاسی در روزگار حوادث رمان اقتدارگرا است، که هیچ آزادی سیاسی وجود ندارد، و مخالفان و معارضان سیاسی تبعید و تعقیب و اذیت میشوند. علاقه السمان در ترسیم شخصیتها بیشتر مبتنی بر اهمیت فرهنگ است در حالی که نزد دانشور مبتنی بر اهمیت احزاب و امور سیاسی است. جامعه رمان دانشور بیشتر فردگرا به نظر می¬آید ولی در طرف مقابل جامع?رمانالسّمّانبیشتراجتماعیاست. کلیدواژهها: ادبیات تطبیقی، زن، سیاست، شخصیّت، شخصیّت¬پردازی، گفتمان.
- Abstract
- The novel examines and gives us answers about Human’s inner feelings of worries, troubles, and distortions, and concerns.Human is called “Character” in the novel. This research attempts to understand the State of Men; For that we will discuss the methods of analysis and comparison of the characteristics of “Characters” in the novel and the way presented in the literally and non-literally context that affected the creation and presentation of “Characters” in two novels: “The Land Of The Vagabondage” of Iranian novelist Simin Daneshvar and “the Impossible Novel” of the Syrian novelist Ghada Al-Saman. Daneshvar draws the dimensions of men’s vagabondage (wandering) in a specific cycle (period) and Al-Samman’s aim is women’s freedom and difficulties that faces women in a conservative old-fashioned society. In addition to the direct mode mostly used to present their “Characters”, both writers used other methods like: conversation, characterization by behaviors and acts, characterization by stream of consciousness (narrative mode), characterization by appearance description, and characterization by Name Symbolism. While women’s sorrow in Al-Samman’s novels often results in revolt against men, in Daneshvar’s novels women are submissive, obedient, and under the authority and control of men. In relation to authoritarianism in the political field, both writers clearly show that the political system in the period of the two novels was dictatorship and authoritarianism; there was no place for political freedom. Political opponents were tracked, tortured, and exiled. While Al-Samman tries to present, concurrently with its personalities, the culture and the heritage, Daneshvar interest is to present the importance of parties and political issues. The Society, as presented, in Daneshvar’s novel leans toward individualism while in Al-Samman’s novel is Social. Pivotal words: Comparative literature, Woman, politics, Character, Characterization. Discourse.