عنوان پایان‌نامه
روایت شناسی درگلستان سعدی
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71986;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4255
- تاریخ دفاع
- ۰۵ دی ۱۳۹۴
- دانشجو
- ابوالفضل صالحی مرزیجرانی
- استاد راهنما
- محمدرضا ترکی
- چکیده
- سازوکار و گونه روایتی که سعدی در پرداخت حکایت‌های گلستان به کار می‌گیرد تناسبی غیرقابل‌انکار با هدف اثر و وضعیت محیط اجتماعی عصر وی دارد. روایت شناسیِ گلستان سعدی، این امکان را به ما می‌دهد تا ارتباط بین هدف مؤلف- که عمدتاً محور اخلاقی دارد- و شکل روایت به کار گرفته‌شده را دریابیم تا مشخص شود برای اینکه روایتی اخلاق محور صورت بگیرد عناصر و ساختار به‌کارگیری آن به چه صورت باید باشد. در گلستان با توجه به غایت و هدف مشخصی که در سراسر اثر وجود دارد ساختار حکایت‌های آن دارای نوع خاصی از روایت شده است. ضمن اینکه سعدی در گلستان همواره به بافت اجتماعی- فرهنگی و بستر تاریخی عصر خود نیز توجه داشته است؛ بنابراین علاوه بر روایت شناسی حکایت‌ها، با پی گرفتن نگاه تاریخی می‌توانیم به خوانش تاریخی از آن‌ها و تأثیر آن‌ها در پرداخت روایت گلستان بپردازیم. پس‌ازاین بررسی مشخص خواهد شد رابطه تنگاتنگی بین نوع روایت سعدی و هدف وی برقرار است. سعدی که اهتمامش به بیان موعظه و پندهای اخلاقی است لاجرم نوع روایتی را انتخاب کرده است که با این هدف تناسب داشته باشد. ضمن اینکه همواره سعدی تلاش کرده است تا داروی تلخ نصیحت را با شهد و شیرینی طنز و مطایبه به خورد مخاطبانش دهد، بر این اساس به نکاتی که در روایت اسباب طنزپردازی سعدی را مهیا کرده است پرداخته خواهد شد. واژگان کلیدی: روایت، اخلاق، روایت شناسی، گلستان سعدی، عناصر داستانی، پیگیری تاریخی، طنز
- Abstract
- The way and narrative form applied by Saadi for presenting Golestan anecdotes have undeniable proportionality with the goal of the writing – that is mostly based on moral and the status of social environment in his time. The narratology of Saadi's Golestan provides this possibility for us to find the relation between the goal of the writer and the structure of applied anecdote till we can recognize what king of elements and structure should be used to have an ethical anecdote. In Golestan in respect to the specified goal and end in whole of the work, the structure of its anecdotes has a special kind of narration that is used by the writer. Saadi in Golestan by selecting a kind of narration that is proportional with his goal and serves for it, always have considered his era's cultural – social as well as historical context. Thus, in addition to narratology of anecdotes, by following historical view we can find their relation with history and their effect in presenting Golestan anecdotes. After this study it will reveals that there is a close relation between the kind of Saadi's narration and his goal. Saadi that tries to do preaching and moral advices, therefore have selected a kind of narration that is proportional with this goal. Meanwhile Saadi has always tried to introduce bitter drug of advice with sweetness of satire and humor to the audiences and in this regard we will discuss about points that have provided means for Saadi's humor in narrations. Keywords: Narrative, Ethics, Narratology, Saadi's Golestan, Story elements, Following historical, humor
