عنوان پایان‌نامه
بررسی محمول های مرکب ژیچیده در چارچوب برنامه کمیته گرا
- رشته تحصیلی
- زبانشناسی همگانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4311;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75360;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4311;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75360
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- آهو الوند
- استاد راهنما
- مزدک انوشه
- چکیده
- پایان‌نامه‌ی حاضر تلاشی است برای بررسی ساختار نحوی محمول‌های ثانویه‌ی پیامدی در زبان فارسی در چارچوب برنامه‌ی کمینه‌گرا. محمول‌های ثانویه به‌طورکلی محمول‌هایی هستند که یک ویژگی اضافی، علاوه بر ویژگی اعطاشده توسط فعل اصلی، بر یکی از مشارکان کلام (فاعل یا مفعول) اطلاق می‌کنند. این محمول‌ها خود بر دو گونه‌اند: پیامدی و همایندی. محمول‌های پیامدی دستاوردی هستند که درپی رخداد محمول اولیه (اصلی)، بروز می‌یابند و محمول‌های همایندی ویژگی‌ای هستند که هم‌زمان با وقوع محمول اولیه، به یکی از موضوع‌های درونی یا بیرونی نسبت می‌یابند. نگارنده در این پژوهش، با انتخاب محمول‌های ثانویه‌ی پیامدی، به‌عنوان یکی از موضوعات مناقشه‌برانگیز در نحو زبان فارسی، سعی دارد با بررسی روشن و دقیق این نمونه‌ها، تحلیلی درخور برای ساختار نحوی محمول‌های پیامدی در فارسی ارائه دهد. ازآنجاکه فولی، هارلی و کریمی (2005) محمول‌های پیامدی را در فارسی مجاز یا حتی میسر نمی‌دانند، این پژوهش می‌کوشد نشان دهد که این ساخت‌ها در فارسی خوش‌ساخت هستند و شم زبانی 100 نفر از گویش‌وران فارسی خوش‌ساختی این نمونه‌ها را تأیید کرده است. در ادامه، در پی یافتن تحلیل نحوی مناسب برای این ساخت‌ها، داده‌های فارسی را با رویکرد‌های موجود در میان آرای زبان‌شناسان مختلف می‌سنجیم و چنان‌که خواهیم دید، از میان این رویکردها، تحلیل لوژاندر (1997) بیشتر از دیگر نظریه‌ها قادر به تبیین داده‌های فارسی است. در این تحلیل، ساختار نحوی محمول‌های پیامدی مشتمل بر یک خرده‌جمله است که یک ضمیر مستتر انتزاعی (PRO) در جایگاه فاعل آن قرار دارد و با موضوع محمول هم‌نمایه است. پیش‌نیاز این تحلیل، تأیید حرکت مفعول مستقیم مشخص در زبان فارسی است. سپس نشان می‌دهیم که مفعول مستقیم مشخص به انگیزه‌ی بازبینی مشخصه‌ی قوی حالت خود به شاخص ثانویه‌ی گروه فعل کوچک حرکت می‌کند.
- Abstract
- This dissertation is an attempt to study the syntactic structure of Persian secondary resultative predicates in the framework of Minimalist Program. Secondary predicates are predicates which add an additional property to one of the participants of the sentence (object or subject). These predicates are classified into two types: resultative and depictive. Resultative predicates are the results that emerge following the occurrence of a primary (main) predicate, whereas depictive predicates are properties that ascribed to an internal or external argument simultaneous to the occurrence of the primary predicate. By choosing the resultatives as one of the most controversial topics in Persian syntax, this inquiry attempts to give an appropriate syntactic analysis for Persian resultative predicates. Despite the fact thatFolli, Harley and Karimi (2005) argue against allowance and well-formedness of theresultative predicates in Persian, this research demonstrates that the intuitions of 100 Persian native speakers found these structures to be acceptable. To find an appropriate syntactic analysis, the Persian data was subsequently assessed with the approaches of different linguists and it was foundthat the suggested analysis by Legendre (1997) is the ablest to explain Persian data. In his approach the syntactic structure of resultative predicates contains a small clause which has a null PRO in its subject position, co-indexed with the subject of the predicate. The prerequisity of this analysis is to accept the movement of specified direct object in Persian. Subsequentlyit is shown that the specified direct object moves to the second specifier of vP in order to check its strong case feature.
