عنوان پایان‌نامه
سیمای موعود در آثار منظوم عرفانی با تکیه برآثار برجسته قرن ۷ و ۸
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات فارسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1800;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57068
- تاریخ دفاع
- ۱۵ اسفند ۱۳۹۱
- دانشجو
- شهربانو دامغانی
- استاد راهنما
- احمد احمدی
- چکیده
- مسأله «موعود» در آئین¬های گوناگون، از اساسی¬ترین آموزه¬هاست. بازتاب این آموزه بنیادین در فرهنگ و ادب اقوام و ملل، موضوع پژوهشی گسترده می¬تواند بود. در ادب فارسی نیز، موضوع «موعود» زمینه فسیحی برای تحقق پیش چشم پژوهشگر می¬گذارد. در این تحقیق ابتدا این اندیشه، در ادیان بزرگ توحیدی و بشری و نیز در دو مذهب شیعه و سنّی در دین اسلام بررسی شده و پس از تعیین ویژگی¬های منجی موعود در تصوف و عرفان اسلامی، ماهیّت این عقیده و خصوصیات موعود، در آثار چهارتن از بزرگان عرفان و ادب پارسی، یعنی سنائی، عطار، مولوی و شبستری ارائه می¬گردد.
- Abstract
- The problem of “The Promised” is among the most fundamental teachings in different sacraments. The reflection of this basic teaching in the culture and literature of people and nations can be a vast subject of research. In the Persian literature, the problem of “The Promised” puts forward an extensive background of investigation for the researcher, too. In our inquiry, this thought has first been investigated in great monotheistic and human religions and also in the two sects of Sunni and Shia in Islam. After having determined the characteristics of “The Promised Messiah” in Islamic mysticism and theosophy, the nature and specifications of The Promised has been presented based on the works of four theosophy and Persian literature scholars, namely Sanaei, Attar, Mowlawi and Shabestari.
