عنوان پایان‌نامه
آثاروپیامدهای حقوقی مهریه با مال غیرویاتعهدثالث
- رشته تحصیلی
- حقوق خصوصی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 570;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50565
- تاریخ دفاع
- ۱۱ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- آذر سوکی
- استاد راهنما
- سیدعلی علوی قزوینی
- چکیده
- مهریه یا صداق، مالی است که زن بر اثر ازدواج مالک آن می‌گردد و مرد ملزم به پرداخت آن به زن می‌شود. قانون مدنی ایران مواد 1078 تا 1101 را به احکام مهر اختصاص داده است. قانون در مواد مزبور چند مطلب را به صراحت بیان ننموده است ازجمله این‌که آیا تنها زوج مدیون به پرداخت مهریه است یا هرکس دیگر نیز می‌تواند مهریه را پرداخت کند؟ آیا مهریه حتماً باید از مال زوج باشد و در غیر این‌صورت یعنی اگر زوج از مال دیگری مهریه قرار دهد چه وضعیتی پیش می‌آید؟ و درنهایت آیا شخص دیگری هم مثل زوج می‌تواند با تعهد، مهریه را به صورت دین بر ذمه خود قرار دهد؟ دراین حالت در صورت وقوع طلاق، زوجه موظف به استرداد مهریه به شوهر است یا شخص ثالث؟ باتوجه به این‌که تحقیق مستقلی درباره‌ی وضعیت حقوقی مهریه با مال غیر یا تعهد شخص ثالث به عمل نیامده است، این نوشتار به دنبال بررسی این معناست که اگر مال غیر توسط زوج به عنوان مهریه قرار داده شود در صورتی که مالک اجازه ندهد؛ طبق قواعد حاکم بر عقود معاوضی، زوج ضامن است و باید مثل یا قیمت مهریه را بپردازد؛ این موضوع به‌طور خاص در ماده 1100 و بطور عام در ماده 422ق.م آمده است و آنچه در این‌جا محل اختلاف است نوع ضمان زوج است که مشهور معتقد به ضمان ید و مخالفین معتقد به ضمان معاوضی هستند. همچنین ممکن است تعهد شخص ثالث نسبت به مهریه به صورت شرط ضمن عقد یا بصورت قراردادی جداگانه مطرح شود که بی‌شک در هر دو مورد رضایت شخص ثالث و طرفین عقد، شرط اساسی است و در صورت وقوع طلاق زن مسؤول استرداد بخش یا تمام مهریه به شخص ثالث خواهدبود زیرا نخست از ملک او خارج گردیده بود و آنچه با پرداخت دین اتفاق افتاده اسقاط حق داین است نه تملیک دین و چون با طلاق نصف همان حق اسقاط شده عودت یافته، باید به دارایی پرداخت کننده بازگشت نماید.
- Abstract
- Abstract Marriage portion is a property that belongs to women after marriage and the husband is obliged to pay it. Civil law of Iran article 1078 to 1101 is dedicated to the rules of marriage portion. Law didn’t mention some issues in these articles, including this question that whether the only one who can pay the marriage portion (Mahriye), or someone else can also pay? Should the marriage portion be some part of the spouse property or it can be someone else property? If the spouse use someone else property, what will happen? Finally dose someone else's accept to pay the marriage portion as his or her obligation? If so, while the divorce occurs, the wife should return the marriage portion to the third person or to his husband? There is not any independent investigation about legal status of paying marriage portion by other person properties or third person obligations. This paper is to investigate about this concept that, if a spouse use other person property as marriage portion and the owner does not permit, according to governed rules on exchange contracts, the spouse is guarantor and should pay the marriage portion itself or its price. This issue is introduced specifically in article of 1100 and generally in article 422. What here people have different idea about it, is the kind of security. The pros believe in hand security and cons believed in exchangeable security. Likewise, the obligation of third person maybe in form of terms of condition during the contract or as a separated contract that doubtlessly in each case the satisfaction of the third person and contract parties is necessary. In case of divorce the woman is obliged to pay the whole or part of marriage portion to the third person, because the marriage portion is out of the third person properties and what happened with the payment of obligations is the fall of the right of applicant not the ownership of owed. As with divorce half of the waived right is returned, it should be returned to the properties of the payer. Key words: marriage settelment, portion. specified dower. proper dower. effects. other assets. third person obligation. surety.
