عنوان پایان‌نامه
حل و فصل اختلافات در چارچوب معاهده منشور انرژی با تاکید بر اختلافات سرمایه گذاری
- رشته تحصیلی
- حقوق خصوصی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2928;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51292;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2928;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51292
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- اسماعیل کریمیان جزی
- استاد راهنما
- لعیا جنیدی
- چکیده
- معاهده منشور انرژی سندی منحصر به فرد در زمینه ارتقای همکاری بین المللی در بخش انرژی است که در 17 دسامبر 1994 در لیسبون پایتخت پرتغال به امضا رسید و از 16 آوریل 1998 لازم الاجرا شد. این معاهده در برگیرنده موضوعات اساسی در بخش انرژی همچون سرمایه گذاری، تجارت، ترانزیت، محیط زیست، رقابت، و نیز سیستم حل و فصل اختلافات است. حل و فصل اختلافات مطابق معاهده دارای سازو کار منحصر به فردی است به نحوی که بر حسب موضوعات مختلف مذکور در معاهده، سیستم حل اختلاف مخصوصی پیش بینی شده است دو مورد از سازو کارهای الزام آور حل و فصل اختلاف مطابق معاهده به شرح ذیل است: 1- سازو کار داوری بین دو دولت متعاهد که تقریبا تمامی اختلافات بجز اختلافات ناشی از رقابت (7)6 و محیط (2) 27 را در بر می گیرد (مطابق ماده 27) 2- سازو کار داوری بین سرمایه گذار و دولت متعاهد در خصوص اختلافات ناشی از سرمایه گذاری (مطابق ماده 29) علاوه بر این در معاهده مقررات مخصوصی راجع به حل و فصل اختلافات تجاری (مطابق ماده 28 وضمیمه D) و ترانزیتی (مطابق ماده 7) بین دولت های متعاهد پیش بینی شده است.
- Abstract
- Energy charter Treaty (ECT) is a significant instrument in respect of promotion of international co-operation in the energy sector. The ECT was signed in Lisbon on 17 December 1994, and entered into force on 16 April 1998. The ECT establishes a multilateral legal framework for cross-border energy co–operation. It covers energy trade, investment, and transit in a comprehensive manner. It also deals with the issue of energy efficiency and includes binding dispute resolution procedures. Dispute resolution mechanism under the Energy Charter Treaty has a sole characteristic. The ECT includes several international dispute resolution mechanisms, each of them being designed to address a particular subject matter of the treaty. The two basic forms of binding dispute settlement are the following: 1) state–state arbitration for basically all disputes arising under the ECT (Article 27), except competition and environment (Articles 6 (7) , 27 (2)); 2) investor–state arbitration for investment disputes (Article – 26). Special provisions have been developed for the resolution of inter-state disputes in the area of trade (Article 29, Annex D) and transit (Article 7).
