عنوان پایان‌نامه

بررسی اثر بخشی برنامه های آموزش مهارت های اجتماعی بر رشد مهارتهای اجتماعی کودکان آسیب دیده شنوایی



    دانشجو در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی اثر بخشی برنامه های آموزش مهارت های اجتماعی بر رشد مهارتهای اجتماعی کودکان آسیب دیده شنوایی" را دفاع نموده است.


    دانشجو
    کورش امرایی
    استاد راهنما
    سعید حسن زاده
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49495
    تاریخ دفاع
    ۲۹ شهریور ۱۳۹۰

    چکیده هدف: افراد کم شنوای عمیق که کاشت حلزون داشته اند روابط رضایت بخش با همسالانشان ندارند و نمی توانند به طور کامل وارد جوامع شنوایان شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنام? آموزش خانواده محور مهارت¬های اجتماعی بر تعامل اجتماعی افراد کاشت حلزونی است. روش-شناسی: در این مطالعه ¬آزمایشی، 16 خانواده ( شامل مادر و فرزند کاشت حلزون شده با دامنه سنی 19-12 سال که حداقل 2 سال از برنام? کاشت حلزون آنها گذشته است) داوطلب از 328 خانواده عضو انجمن احیایی شنوایی ایران پس از واگذاری تصادفی آنها در دو گروه آزمایش و کنترل، مقیاس رتبه بندی مهارت های اجتماعی (گرشام و الیوت، 1390) را به عنوان پیش آزمون پر نمودند. گروه آزمون 12 جلس? 90 دقیقه¬ای تحت آموزش مهارت¬های اجتماعی قرار گرفتند. پس از آن مجدداً مقیاس رتبه بندی مهارت های اجتماعی به عنوان پس آزمون بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده¬ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) استفاده شد. یافته¬ها: نتایج اثربخشی برنام? آموزش خانواده محور مهارت های اجتماعی را بر مهارت¬های قاطعیت (04/15=F، 01/0>P)، خویشتن داری (86/9= F، 01/0>P)، مهارت اجتماعی کلی (18/17= F، 01/0>P)، نشان داد، اما بر مهارت همکاری و مشارکت (33/2= F، 05/0

    P) ، درون¬زا(33/10=F، 01/0>P)، پرتحرکی(41/19=F، 01/0>P) و مشکلات رفتاری کلی(14/46=F، 01/0>P) دارد. بحث و نتیجه¬گیری: پژوهش حاضر نشان از اثربخشی برنام? آموزش خانواده محور بر بهبود تعامل اجتماعی افراد کاشت حلزونی دارد، که می تواند در راستای بهبود این مهارت¬ها، به عنوان حلقه¬ای از برنام? توانخشی بعد از کاشت پروتز، بکارگرفته شود. ¬واژگان کلیدی: مهارت¬های اجتماعی، مشکلات رفتاری، کم شنوای عمیق، خانواده، کاشت حلزون

    Abstract
    Abstract Aim: Hearing impaired individuals, who has undergone cochlear implant, do not have satisfactory relationships with their peers and cannot be fully integrated in the hearing communities. The main purpose of this study was to examine the effect of family-oriented social skills training program on cochlear implanted individuals. Methods: In this experimental study, 16 volunteer families from 328 families (including mothers and their two-year cochlear implanted children ranging from 12 to 19 years old) responded to Social Skills Rating Scale as pre-test after they were randomly assigned to control and experimental groups. The experimental group underwent a 12- session social skills training. Social Skills Rating Scale was, then, administered as a post-test in the two groups. Multivariate covariance was employed in order to analyze the data. Results: The finding pointed out the effectiveness of family-oriented social skills training program on assertion (F= 15/04, P<0/01), selfcontrolling (F= 9/86, P<0/01) and general social skills (F= 17/18, P<0/01); however, they showed no significant effect on cooperation (F=2/33, P>0/05). So, finding showed effectiveness of family-oriented social skills training program on (F= 30/83, P<0/01), (F= 10/33, P<0/01) and hyperactivity (F= 19/14, P<0/01) Conclusion: The study revealed that family-oriented social skills training program is effective in improving the social skills of cochlear implanted individuals which can be employed to improve these skills as an integral part of rehabilitation program. Keywords: social skills, behavioral problems, hearing impairment, family, cochlear implant