عنوان پایان‌نامه

بررسی روند شکل یابی وتوسعه بافت تاریخی بروجردبااتکا به داده های باستان شناسی



    دانشجو در تاریخ ۰۷ تیر ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی روند شکل یابی وتوسعه بافت تاریخی بروجردبااتکا به داده های باستان شناسی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    باستان شناسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 09654389;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 48874
    تاریخ دفاع
    ۰۷ تیر ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    حسن کریمیان

    بدون تردید بافت تاریخی شهرها شرایط بسیار مطلوبی را در مطالعه سازمان اجتماعی سازندگانشان فراهم می سازند. شهرهای ایران به بهترین وجه انعکاس دهنده فرهنگ و شیوه زندگی مردمانی هستند که در احداث و استمرار حیاتشان نقش آفرین بوده اند. بروجرد از معدود شهرهای تاریخی ایران است که بافت کهن ارزشمند آن بناهای متنوعی از ادوار سلجوقی تا پهلوی اول را در خود جای داده است. مطالعات باستانشناسی موید آن است که این شهر در قرون اولیه اسلامی با محوریت مسجد جامع، راسته بازاری در جانب جنوب آن و ارگ حکومتی شکل گرفته و به وسیله ی برج و بارو محصور گشته بود. از نقطه نظر شهرسازی، بروجرد با داشتن بافت تاریخی به وسعت قریب 270 هکتار از شهرهای کم نظیر کشور است که بناهای تاریخی آن تقریبا سالم و قابل مطالعه باقی مانده اند. از ویژگیهای منحصر به فرد دیگر این شهر آن است که هر یک از محلات اصلی چهارگانه (دودانگه، رازان، یخچال و صوفیان) آن، ضمن آنکه به محلات کوچکتری تقسیم می شوند، دارای یک گذر اصلی متصل به مرکز شهر و بناهای عمومی و عام المنفعه مجزایی چون بازارچه،‌ مساجد، ‌آب انبار، حمام و حتی قبرستان مستقل می باشند. فرض بر آن است که هر یک از محلات چهارگانه شهر مورد مطالعه یکی از طبقات چهارگانه عصر قاجار را در خود جای می داده است. به عبارت دیگر بافت تاریخی بروجرد نظام اجتماعی عصر قاجار را در خود منعکس ساخته بود. نوشتار حاضر در پی آن است تا با بهره گیری از نتایج مطالعات میدانی نگارنده در این شهر، رابطه سازمان فضایی بافت قدیم و نظام اجتماعی عصر قاجار را معلوم سازد. بدیهی است نتایج پژوهش حاضر می تواند در حفظ اصالت بافت به هنگام اجرای طرحهای حفاظتی در آن کمک شایان توجهی نماید. کلید واژگان : بروجرد، شکل یابی، توسعه، بافت تاریخی، فضای شهری
    Abstract
    Without any doubt, the historical structure of the cities are efficient representative for studying the social community of their creators. Iranian cities are symbols of the culture and living manner of the people who began the life there and made them. Borujerd is among a few historical cities in Iran which its ancient structure comprises various monumental from the period of Saljooghian to Pahlavi I. Archaeological studies have shown that this city in the first Islamic centuries was created based on Masjed Jame, the bazaar in the south and the governance castle and was surrounded by the tower and battlements. From the municipality point of view, Boroujerd has historical structure up to 270 hectares which are relatively intact and analyzable. One of the other exceptional features of the city is that each one of its four districts (Dodange, Razan, Yakhchal and Soofian) besides being divided into smaller parts has a main independent path to the city center and public areas like bazaar, mosqes, reservoirs, bathrooms and even the cemetery. It is assumed that each one of the four districts contained one the 4 groups of Ghajarian people. In other words, the historical structure of Boroujerd stands for the social system during the Qajarians. Based on the on-field studies, present paper is going to clear the relation between the old structure and the social system during Qajarians. The findings of this study can obviously help to preserve the structure during security programs. Key words: Boroujerd, formation, development, historical context, orban space.