عنوان پایان‌نامه
پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای ولگانیک مجموعه آتشفشانی کهنگ(شمال شرق اصفهان)
- رشته تحصیلی
- زمین شناسی_پترولوژی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 4738;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53224
- تاریخ دفاع
- ۱۹ تیر ۱۳۸۹
- دانشجو
- آزاده مهرداد
- استاد راهنما
- داریوش اسماعیلی
- چکیده
- ناحیه مورد مطالعه 73 کیلومتری شمال شرق شهرستان اصفهان و بین عرض های جغرافیایی ´44 °32 تا ´57 °32 شمال و طولهای جغرافیایی 25´ °52 تا ´29° 52 واقع شده است. این ناحیه از نظر زمین شناسی متعلق به زون ایران مرکزی بوده و قسمتی از کمربند آتشفشانی ارومیه-دختر محسوب می شود. سنگ¬های ولکانیک منطقه مورد مطالعه دارای ترکیب حد واسط تا اسیدی بوده و در تا حد زیادی آلتره شده¬اند. سنگ¬های ولکانیک تنوع ساختی و بافتی زیادی نشان می¬دهند. بافت¬های پورفیریتیک، مگا¬پورفیریتیک، گلومروپورفیریتیک، میکرولیتیک پورفیری، ویتروفیریک و اینترگرانولار، بافت¬های شیشه¬ای، هیالوپوفیریتیک، آمیگدالوئیدی و فلسیتیک بافت¬های غالب سنگ¬های آتشفشانی منطقه هستند. از جمله بافت¬های عدم تعادل درسنگ¬های منطقه مورد مطالعه می توان به منطقه بندی نوسانی، رشد ثانویه، حاشیه خورده شده یا خلیجی، گرد شدگی مینرالی، بافت غربالی و اپاکی شدن کانی¬های فرومنیزین اشاره نمود. تمامی بافت¬های معرف عدم تعادل در سنگ¬های منطقه مورد مطالعه را، می توان به ورود دسته های جدید ماگما به درون ماگمای در حال تفریق و نیز تبلور ناشی از برداشته شدن فشار ار روی حجره ماگمایی نسبت داد. بررسی نمودارهای هارکر عناصر اصلی سنگ¬های آتشفشانی منطقه، نشان دهنده یک نبود (gap) در محدوده حد فاصل سنگ¬های 65 تا 79 درصد وزنی سیلیس است که دلیل آن منشا متفاوت این دو گروه می باشد. بررسی الگوی نرمالایز شده عناصر LILE و آنومالی عناصر HFSE نشان می دهد که این سنگ¬ها به محیط فرورانش تعلق دارند و آزاد شدن سیالات از لبه فرورونده به دورن گوه گوشته¬ای ذوب آنرا تسهیل کرده است. در منطقه کهنگ سنگی قدیمی تر از ائوسن وجود ندارد. سنگ¬های حاشیه کانسار دارای سن ائوسن و سنگ¬های قسمت¬های داخلی کانسار سن نئوژن را دار می باشند. فعالیت¬های ماگمایی در این منطقه از دو بخش کاملا مجزای کالکو¬آلکالن در پالئوژن (در حاشیه کانسار) و شبه آداکیتی در نئوژن (در قسمتهای داخلی کانسار) تشکیل می¬شود. ماگماتیسم نئوژن با خصوصیاتی نظیر Sr بالاppm) 400<( وY پایین (20) و نبود آنومالی منفی Eu که قابل مقایسه با ماگماهای شبیه آداکیتی است، کاملا متفاوت با ماگمای کالکو¬آلکالن نرمال با La/Yb<10 و آنومالی منفی Eu در پالئوژن است. این سنگ¬های آتشفشانی از اختصاصات جزایر قوسی برخوردارند که نشانه¬هایی از تکامل به حواشی قاره ای فعال دارند. تحول ماگمایی از کالکو¬آلکالن نرمال در پالئوژن به ماهیت شبه آداکیتی در نئوژن که با افرایش شیب تفریق یاقتگی REE ها مشخص می شود می تواند با افزایش فزاینده فشار و در دسترس بودن آب در محل ماگما در بخش¬های پایین¬تر پوسته تفسیر شود. این فرایند می تواند پاسخی به ضخیم شدگی پوسته باشد که به علت رژیم تکتونیکی فشارشی در طول مراحل نهایی تکامل کمان در یک محیط تکتونیکی پس از برخورد ایجاد شده است. از نقطه نظر متالوژنیک افزایش شرایط اکسید کننده در بخش های پایینی پوسته جایی که مذاب تولید می شود ناشی از شکسته شدن آمفیبول در طول ضخیم شدن پوسته در نئوژن بوده و همراه با کاهش ولکانیسم در این زمان دو عامل مهم در متالوژنی مس پورفیری در منطقه کهنگ است.
- Abstract
- Abstract The study area is located at 73km to the north east of Isfahan city between latitude of 32°44? – 32°57?N and longitude of 52°25?-52°29?E. According to geological classification of Iran, The studied are belongs to Central Iranian Zone in and is a part of Orumieh-Dokhtar volcanic arc. The volcanic rocks are basic-intermediate incomposition and Have been greatly altered. The volcanic rocks show a wide structural and textural variation. The dominant textures include porphyritic, mega-porohyritic, glomeroporphyritic, microliticporphyritic, vitrophyric and intergranolar, vitrophyric, hyaloporphyritic, amygdaloidal and felsitic textures. Presence of some textures such as oscillatory zoning, secondary overgrowth, mineral resorption, embayed and rounded minerals, sive texture and opacitization of ferromagnesien minerals, indicate disequilibrium in this lavas. They would be attributed to the magma replenishment of new batches of magma into the magma chambers undergoing differentiation and/or crystallization duo to decompression of magma chamber. An investigation of the gap exitst between 65 to 79% silice volcanic rocks on major element Harker diagrams indicate that they are different in origin. Normatized trace element patterns rocks particularly positive anomalies for LILE and negative anomalies for HFSE imply their affiliation to a subduction zone, where the release of slab-derived fluids to the mantle wedge facilitated partial melting and resulted in the parental basic melt. In the base of previous studies, the Kahang area, there is no any rocks older than Eocene. magmatic activities in the this area formed two contrasting episodes of calcalkaline in Paleogene (The margin deposit).and adakitic-like signature in Neogene (in the inner deposit). Neogene magmatism exhibit high Sr (400 ppm<) and low Y (18 ppm>) contents, moderately high REE fractionation (La/Yb>20) and lack of negative Eu anomalies which is comparable with the adakitic-like magmas, when compared with normal calc-alkaline rocks La/Yb<10 and negative Eu anomalies in the margin deposite. This volcanicrocks show the petrological characteristics of island arc with indications of evolvingto an active continental margin. The magmatic evolution from normal calcalkaline in Paleogene to adakitic-like signature in Neogene which is reflected in an increase in REE fractionation can be interpreted by progressive increase in pressure and the availability of water at the lower crustal site of magma generation. These processes can be in response to crustal thickening related to excessive compressional tectonic regime during the late stages of arc development in a post-collisional tectonic setting. From the metallogenetic point of view, increasing the oxidizing conditions at the lower crustal site of melt generation due to the amphibole breakdown during Neogene crustal thickening and also declining of volcanism in this time were two critical determinants on development of porphyry copper metallogeny in Kahang region.
